لحظه هاي مدينه

انگار مدينه پر از هواي غربت زهراست

انگار طنين فرياد مظلوميت علي در كوچه ها پيچيده است

  و تو جاي خالي جمله ي"اشهد ان علی ولی الله"را در اذان مدینه حس می کنی   

و ائمه(علیهم السلام)است.  و بقيع عالي ترين گواه ظلم در حق خاندان پيامبر(ص)

مدينه هواي ظهور دارد...

انگار تمام کوچه و پس كوچه هاي مدینه، سنگفرش هاي حرم پيامبر(ص) و پنجره هاي بقيع هم چشم به راهند...

چشم به راهند كه مسافر مدينه از راه برسد...

خلوتي ناب در مسجدالحرام

نيمه هاي شب مسجد الحرام خلوت مي شود

مردمي در حال و هواي خويش طواف مي كنند

دسته اي قرآن مي خوانند و گروهي در سعي بين صفا و مروه اند...

و تو گوشه اي نشسته و چشم بر پرده ي سياه كعبه دوخته اي

و دلت چون عصر غروب جمعه در انتظار است

و چشمان تو بر جايي بين حجر الاسود و كعبه خیره مانده است

و گوشهايت در انتظار جمله ي" انا المهدي بقيه الله..."

و دستي كه بي اختيار بالا مي بري و دعاي فرج زمزمه مي كني

و قطرات اشك چون باران غروب دلگير روز جمعه است كه

 از آسمان تنگ سينه برگونه هايت مي بارد...