به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد عمره دانشگاهیان به نقل از «شبكه خبر دانشجو»؛ قارون پسر عموى موسى(ع) و از بنى اسرائل بود پس از موسى و هارون(عليهم السلام) کسى در علم و دانش و زيبايى همانند او وجود نداشت، تورات را از همه بهتر مى خواند و از نظر ثروت در زمان خود بى نظير بود، بعضى نوشته اند او علم کيميا مى دانست و از آن مال زياد اندوخته بود، قدرت و ثروت قارون سبب شد تا با موسى(ع) مقابله کند.
موسى(ع) به جهت خويشى با او مدارا مى کرد و آزارهاى او را بر خود هموار مى ساخت تا اينکه آيه زکات نازل شد و موسى(ع) براى گرفتن زکات شخصى را نزد قارون فرستاد، او نتوانست خود را به پرداختن زکات راضى سازد، از اين رو در صدد بر آمد تا مخالفت خود را با موسى(ع) علنى کند و مردم را از اطراف آن دور نمايد.
قارون، گروه زيادى از بنى اسرائيل را در خانه خود جمع کرد و به آنها گفت: موسى به هر چه فرمان داد پيروى کرديد، اکنون مى خواهد اموال شما را بگيرد حاضران گفتند: هر چه بگوئى انجام مى دهيم، قارون گفت: بايد به او تهمت بزنيم، زن بدکاره اى را آورد و طشتى طلا به او هديه داد و گفت: زمانى که موسى حاضر شد، در ميان بنى اسرائيل برخيز و موسى را متهم ساز.
قارون بنى اسرائيل را جمع کرد و به موسى(ع) گفت: مردم در انتظار شما هستند تا حاضر شوى و دستورات الهى را به آنها بگوئى. حضرت موسى(ع) آمد و آنها را موعظه نمود. بنى اسرائيل گفتند تو با فلان زن خلاف کرده اى، موسى فرمود: آن زن را بياوريد، او را سوگند داد که حقيقت را بگويد، زن تأملى کرد و گفت: اينان دروغ مى گويند، قارون به من پول و وعده اى داده تا چنين تهمتى به تو بزنم، حضرت موسى(ع) سر به سجده گذاشت و گريست، سپس عرض کرد: خداوندا دشمن تو مرا آزرد و رسوائى مرا مى خواست، اگر من پيامبر تو هستم انتقام مرا بگير، خداوند وحى فرستاد که زمين را در فرمان تو قرار دادم، موسى رو به بنى اسرائيل کرد و فرمود: هر که با قارون است در جاى خود باشد و هر که با من است از وى کناره گيرد، همه از نزد او دور شدند جز دو نفر، در اين هنگام موسى(ع)فرمود: اى زمين آنها را در کام خود بگير، زمين، آنها را تا زانو در خود گرفت، بار دوم موسى(ع) فرمود: زمين، آنان را در کام خود بگير، تا کمر فرو رفتند، دوباره به زمين فرمود: در کام خود بگير، اين بار تا گردن فرو رفتند و بار چهارم کاملا در زمين فرو رفتند.
پایان پیام.اجاقی