به گزارش پایگاه اطلاع رسانی ستاد عمره دانشگاهیان به نقل از خبرگزاری فارس،حجت‌الاسلام والمسلمين سيدمهدي حائري در گفت‌وگو با خبرنگار باشگاه خبري فارس «توانا» اظهار داشت: انحراف حاكمان كوفه از اصول روشن اسلام و عدم درك درست آنها از ولايت، زمينه انحراف مردم كوفه را از مسير حقيقت فراهم كرد.

وي اضافه كرد: براساس تاريخ و روايات نقل شده از اهل بيت (ع)، برخلاف معاويه كه ظواهر شريعت را رعايت مي‌كرد، يزيد حاضر نبود حتي ظاهر دين را حفظ كند و عده‌اي نيز كه از مدينه براي موعظه او به كوفه آمدند، گفتند كه يزيد فردي دائم‌الخمر است كه از انجام گناهان هيچ حيا و عبايي ندارد و حتي ظواهر شريعت را نيز رعايت نمي‌كند.
وي در ادامه افزود: حتي در تاريخ نيز عنوان شده است كه يزيد فردي سگ‌باز بوده است به گونه‌اي كه وقتي سگ او بر اثر بيماري از بين مي‌رود، لباس مشكي بر تن مي‌كند و دستور مي‌دهد همه نيروهاي نظامي بيايند و به او تسليت بگويند؛ وي علناً با دين خدا مخالفت مي‌كرد و مي‌گفت «اصلاً چه كسي مي‌گويد حساب و كتابي در كار است؛ چه كسي مي‌گويد قيامتي وجود دارد؛ اصلاً دين چيست؟»

حجت‌الاسلام حائري تصريح كرد: متأسفانه فردي با اين خصوصيات، سه سال در مسند خليفه جامعه اسلامي بر مسلمانان حكومت مي‌كند و در مقابل سكوت كوفيان در اين سه سال سه جنايت را مرتكب مي‌شود. سال نخست واقعه كربلا، سال دوم قتل عام مردم مدينه و سال سوم خراب كردن خانه كعبه براي دستگيري عبدالله‌بن زبير از اقدامات يزيد در دوران حكومت است.

اين مدرس حوزه و دانشگاه با توجه به خطبه‌هاي حضرت علي (ع) در نهج‌البلاغه چند دليل را براي ريزش مردم كوفه و قبول حاكميت يزيد عنوان كرد و افزود: دليل نخست را مي‌توان عدم استقامت مردم كوفه در برابر مشكلات دانست؛ آنها تا جايي مقاومت مي‌كردند كه به دنيايشان لطمه‌اي وارد نيايد؛ به فرموده حضرت علي (ع) «مثل شما مردم كوفه مثل زن حامله‌اي است كه در مقابله با بيماري‌ها و سختي‌ها ناتوان است.»

وي دليل بعدي را شايعه پراكني مردم كوفه عليه امام علي (ع) و امام حسين (ع) دانست و بيان كرد: مردم كوفه حضرت امام حسين (ع) را هدف قرار داده و ترور شخصيتي كرده بودند؛ حتي درباره اميرالمؤمنين (ع) مي‌گفتند كه علي دروغ مي‌گويد و اصلا اهل نماز نيست. راجع به امام حسين (ع) هم شايعه‌پراكني كردند و مي‌گفتند او و خانواده‌اش خارجي هستند. آنها بعد از رحلت رسول خدا (ص) مسير ولايت را منحرف كرده و باعث شدند كساني كه ناشايست بودند بر سر كار بيايند و آنهايي كه شايسته بودند به حاشيه رانده شدند و به اين ترتيب بستر شهادت حضرت اباعبدالله (ع) را به وجود آوردند.

حجت‌الاسلام حائري به نبود ظرفيت بالا و عدم درك حقايق ديني كوفيان اشاره كرد و افزود: كوفيان فقط از دين به ظواهري مانند نماز و روزه بسنده كرده بودند و نماز و روزه آنها عاري از فهم و آگاهي بود.
اين كارشناس حوزه و دانشگاه، عدم درك كوفيان به حقيقت امام (ع) را بيان كرد و گفت: آنها فكر مي‌كردند امام هم مانند آنهاست، فقط قدري از آنها بالاتر است.

وي تصريح كرد: در دوران حضرت امام حسين (ع) افرادي كه حق را مي‌گفتند، اندك بودند و مردم كوفه براي آنكه با گناهكاران همدل شده و قبح گناه نزد آنها از بين رفته بود، كساني را كه حرف حق مي‌زدند، تحقير مي‌كردند.
حجت‌الاسلام حائري از جمله صفات مردم كوفه را سستي، تنبلي و عافيت‌طلبي دانست و خاطرنشان كرد: در كوفه اخلاق جوان‌ها افول پيدا كرده بود و از ارزش‌ها دور شده و گرفتار ضدارزش‌ها شده بودند. حتي بزرگسالان نيز با گناهكاران همراه شده و فقط نمازشان را مي‌خواندند، ولي در بستر‌هايي كه ايجاد مي‌شد، هيچ ابايي از گناه كردن نداشتند.
وي تأكيد كرد: متأسفانه عالمان كوفه، منافق و دوچهره بودند. حضرت علي (ع) درباره آنها فرمود: «شما آن زماني كه بايد حرف بزنيد، حرف نمي‌زنيد؛ اگر شماها نبوديد اين اتفاقات در طول تاريخ نمي‌افتاد.» خواص آن دوران كساني بودند كه اغلب دنيازده بودند و لقمه حرام يا از بيت‌المال مسلمانان و يا توسط رشوه‌ گرفتن وارد زندگي‌شان شده بود. اميرالمؤمنين (ع) درباره شريح قاضي فرمود: «من از عاقبت تو مي‌ترسم كه آنقدر زياده‌طلب بشوي كه خودت را بيچاره كني و زياده‌طلبي تو باعث شود كارت به جايي برسد كه به كارهاي بالاتر و سخت‌تر هم دست بزني» و همين هم شد و به قصد قربت الهي حكم ارتداد امام حسين (ع) را صادر كرد.

اين كارشناس حوزه و دانشگاه خاطرنشان كرد: متأسفانه بعضي از دانشمندان و دوستان به وجود مقدس سيد‌الشهدا (ع) خيانت كرده و ايشان را تنها گذاشتند و بستر شهادت اباعبدالله‌الحسين را فراهم كردند.

اينگونه كه يك مرتبه بيايند حضرت را بكشند، نبوده است، بلكه چنين جنايتي نيازمند بستر‌سازي است كه اين بستر‌سازي اتفاق افتاد.

حجت‌الاسلام حائري گفت: خواص دوران امام حسين (ع) گرفتار اشرافي‌گري و به نوعي جدا كردن سفره‌شان از مردم شده بودند و كساني كه خود را خدمتگزار مردم مي‌ناميدند، باعث ايجاد يك محيط اشرافي‌گري در جامعه شده بودند. آنان مدعي تأمين خوراك فرهنگي به جامعه كوفه بودند، در حالي كه در بستر درستي تعليم و تربيت نشده بودند و خود به اصول روشني بخش و هدايت‌گر اسلام مسلح نبودند.

پایان پیام.اجاقی
منبع خبر : فارس نیوز