در نیم نگاهی به سبک زندگی و جریانات مرتبط با حضرت حر به سادگی می توان به ادب او به حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) پی برد. به اعتقاد بسیاری از بزرگان تنها سبب نجات او و عاقبت بخیری اش همین ادب او نسبت به سیده زنان عالم حضرت انسیه حوراست.

حتما شما نیز شنیده یا خوانده اید آن لحظه تاریخ سازی را که حضرت اباعبدالله (علیه السلام) با عتاب آتشین خود تیر «ثکلتک أُمک» را بر جان حر نشاند. حری که همچون مردم کوفه تا آن لحظه مصداقی برای صم بکم عمی بود، در آن لحظه تاب چشم بستن بر حقیقت را نیاورد و در مرز بین سعادت و شقاوت ، سعادت را برگزید.

او می توانست امروز یکی از لعن های زیارت عاشورا و از منفورترین شخصیت های تاریخ باشد اما ادب او چون ریسمانی او را از شعله های فروزان آتش به قلب و جان عاشقان حسینی رسانید و جایگاه او را در اعلی علیین قرارداد.

اما حر درس زیبایی شد برای ادب آموزی به جوانان عاشقی که همواره در طلب عنایت و شفاعت اهل بیت آرزوی کربلایی شدن و کربلایی ماندن را در سر می پرورانند.

لازم بذکر است که همه زائران دانشگاهی به پاس ادب جناب حر و ارج نهادن به این فرهنگ ماندگار با زیارت از مرقد نورانی او دقایقی را نیز به عزاداری و سینه زنی می پردازند.