مرحوم صدوق در کتاب من لايحضره الفقيه روايت کرده که: شنيدم از اباعبداللّه (ع)که مي فرمود: کسي که روز اول ماه شعبان روزه بگيرد بهشت بر او واجب مي شود و هر کس دو روز روزه بگيرد، خداوند در هر روز و شبي در دنيا به او نظر مي افکند و نظر خود را به او در بهشت ادامه مي دهد و هر کس سه روز روزه بدارد، خدا را در عرش او و بهشت خود زيارت مي نمايد. يعني زائر خدا مي شود همانطور که اگر کسي قصد خانه خدا کند، قصد خدا را نموده است. ...
رسول خدا (ص) فرمودند:رجب ماه خدا و شعبان ماه من و رمضان ماه امت من است. همچنين فرمودند: شعبان ماه من است خدا بيامرزد کسي که مرا به ماه من اعانت کند.
فضيلت ماه شعبان
ماه شعبان براي انسان به سوي خدا يکي از ماههاي سال است و براي آن جايگاه بزرگ و پر فضيلتي در احاديث و روايات اسلامي از سوي پيشوايان ديني گزارش شده است.

زيرا اولاً شخصيت هاي بزرگ و ارزشمند که از ستارگان آسمان ولايت و امامت به شمار مي آيند در ماه شعبان ديده به جهان گشوده اند مانند ولادت با سعادت حضرت اباعبداللّه الحسين (ع) که در روز سوم ماه شعبان اتفاق افتاده و نيز در روز چهارم اين ماه ولادت با سعادت حضرت ابوالفضل (ع) رخ داده، در روز پنجم آن ولادت حضرت سجاد(ع) مي باشد همچنين در پانزده شعبان ولادت پر برکت قطب عالم امکان حضرت ولي اللّه الأعظم مهدي موعود اتفاق افتاده است که خداوند به وسيله او به هر مظلومي از اولياء و انبياء و اصفياء خويش از زماني که پدر ما آدم (ع) به زمين آمده، وعده نصرت فرموده و وعده داده که زمين را پس از آنکه از ظلم و ستم و بي عدالتي پر شده، از عدل و داد پر کند.ثانياً علاوه بر موارد ذکر شده طبق برخي روايات نيمه اين ماه شب قدر به شمار آمده که پيشوايان ديني به احياء و شب زنده داري آن سفارش و تأکيد کرده اند. ثالثاً ماه شعبان ماه بسيار شريفي بوده و منسوب به پيامبر اکرم (ص) است.
* فضيلت ماه شعبان از نگاه احاديث و روايات
رسول خدا (ص) فرمودند: رجب شهر اللّه و شعبان شهري و رمضان شهر امّتي رجب ماه خدا و شعبان ماه من و رمضان ماه امت من است. همچنين فرمودند: شعبان شهري رحم اللّه من أعانني علي شهري شعبان ماه من است خدا بيامرزد کسي که مرا به ماه من اعانت کند. و نيز در حديثي ديگر پيامبر مي فرمايد: ماه شعبان ماهي است که اعمال انسانها بالا مي رود در حاليکه مردم از آن غفلت مي کنند. همينطور از امام علي (ع) گزارش شده که فرمودند: ماه شعبان ماه رسول خدا (ص) است.
* روزه داري در ماه شعبان
رسول خدا(ص) مي فرمايند: شعبان ماه من است هر کس يک روز از اين ماه را روزه بدارد بهشت بر او واجب مي شود، و در برخي احاديث از شعبان به سيد و سرور ماهها تعبير شده است.
در روايتي از حضرت صادق(ع) گزارش شده که هنگامي ماه شعبان فرا مي رسيد، پدرم امام سجاد(ع) اصحاب و ياران خود را جمع مي کرد و چنين مي فرمود:اي اصحاب من، مي دانيد اين چه ماهي است؟ اين ماه شعبان است و حضرت رسول (ص) مي فرمود:

شعبان ماه من است پس روزه بداريد براي دوستي و محبت پيامبر خود و براي تقرّب و نزديک شدن به پروردگار، به حق آن خدايي که جان علي بن الحسين به دست قدرت اوست، سوگند ياد مي کنم که از پدرم حسين بن علي (ع) شنيدم که او نيز از پدرش اميرالمؤمنين (ع) شنيده است که مي فرمايد: هر کس روزه بدارد ماه شعبان را براي محبّت پيامبر(ص) و تقرّب به سوي خدا، خدا او را دوست دارد و او را به کرامت و بزرگواري خود در قيامت نزديک گرداند و بهشت را بر او واجب نمايد.
از صفوان جمال روايت شده که مي گفت امام صادق(ع) به من فرمود وادار کن کساني را که در اطراف تو هستند به روزه ماه شعبان. گفتم فدايتان شوم. مگر در فضيلت آن چيزي مي بينيد فرمودند: بلي به درستيکه رسول خدا (ص) هرگاه مي ديد هلال ماه شعبان را، امر مي فرمود به منادي که در مدينه ندا مي کرد: اي اهل مدينه من از جانب خداوند به سوي شما مبعوث شدم آگاه باشيد که شعبان ماه من است. پس خدا رحمت کند کسي را که مرا بر ماه من ياري کند يعني روزه بدارد.
از امام صادق روايت است که اميرالمؤمنين (ع) فرمود: ما فاتني صوم شعبان مذ سمعت منادي رسول اللّه ينادي تلي شعبان فلن يفوتني ايّام حياتي صوم شعبان ان شاء اللّه روزه ماه شعبان از من فوت نشد از زماني که شنيدم منادي رسول خدا (ص) فرياد مي کرد. بنابراين هرگز روزه ماه شعبان از من در ايام زندگاني ام فوت نخواهد شد.اگر خدا بخواهد.
روايت شده که روزه دو ماه شعبان و رمضان توبه و مغفرت از خداست.
روزي در نزد امام صادق(ع)، ذکر روزه ماه شعبان به ميان آمد. حضرت فرمود که در فضيلت روزه شعبان چنين و چنان است. حتّي آنکه مردي مرتکب خون حرام مي شود پس در ماه شعبان روزه مي گيرد. به او نفع بخشيده و او آمرزيده مي شود.
اعمال زيادي در ماه شعبان وارد شده ولي آنچه از روايات استفاده مي شود اين است که بهترين دعاها و ذکرها در اين ماه استغفار است. هر که در هر روز اين ماه هفتاد مرتبه استغفار کند مثل آن است که هفتاد هزار مرتبه در ماههاي ديگر استغفار کرده است. عمل ديگري که در اين ماه سفارش شده صدقه دادن است اگرچه به اندازه نصف دانه خرمايي باشد. تا خداوند بدن او را بر آتش جهنم حرام گرداند.
عمل ديگر روزه ماه شعبان آنچه در قبل گذشت، از امام صادق(ع) درباره فضيلت روزه ماه رجب سؤال کردند حضرت فرمود: چرا از روزه ماه شعبان غافليد؟ پرسيدند کسي که يکروز از شعبان را روزه بدارد چه قدر ثواب دارد؟ فرمود: به خدا قسم بهشت ثواب اوست.
دوباره پرسيدند بهترين اعمال در اين ماه چيست؟ فرمود تصدّق و استغفار. هر که در اين ماه صدقه دهد خداوند او را تربيت کند. همچنان که يکي از شما بچه شترش را تربيت مي کند تا آنکه در روز قيامت به صاحبش برسد.
روزه ماه شعبان به خصوص در پنجشنبه ماه ثوابي بسيار دارد، روايت شده که در هر پنجشنبه ماه شعبان آسمانها را زينت مي کنند، پس ملائکه عرض مي کنند: خداوندا روزه داران اين روز را بيامرز و دعاي آنها مستجاب مي شود.همچنين پيامبر(ص) فرموده: هر که روز دوشنبه و پنجشنه شعبان را روزه دارد حقتعالي 20 حاجت دنيوي و 20 حاجت اخروي او را برآورده مي سازد.
در اين ماه صلوات بر محمّد و آل محمد(ص) بسيار سفارش شده. همچنين نمازهاي بسيار سفارش شده که براي طريقه انجام آن به مفاتيح الجنان مراجعه فرمائيد.
در مجموع اين ماه انجام نماز، روزه، زکات، امر به معروف و نهي از منکر، صدقه بر فقرا و مساکين، نيکي به پدر و مادر و همسايگان و اصلاح بين بستگان سفارش بسيار شده است.

* مناجات
يکي از کارهايي که بزرگان و پيشوايان دين در اين ماه انجام مي دادند، مناجات با رب الارباب است از جمله مناجات ها مناجات معروف شعبانيه است که از اميرالمؤمنين و فرزندان او است که در ماه شعبان مي خواندند و آن مناجاتي است که براي اهلش عزيز و گرامي است و براي خاطر آن به ماه شعبان مأنوس مي شوند بلکه انتظار آن را مي کشند و مشتاق آمدن ماه شعبان مي شوند و در آن مناجات علوم سرشاري در کيفيّت معامله بنده با خداي متعال است که در آن اظهار ادب در طريق معرفت حق و سؤال و دعا و استغفار نسبت به خداي خود بيان شده و استدلالات ظريف و لطيفي که سزاوار مقام عبوديّت براي استحکام مقام اميدواري مناسب حال مناجات است، ذکر کرده و دلالت صريح و روشن در معناي قرب و لقاي خداوند و ديدار او تنظيم شده است که به آن وسيله شبهات انسانها و شکيّات منکران و وحشت اهل شک و شبهه را برطرف کرده است.
حال به فرازهايي از مناجات اين ماه اشاره مي شود.
لازم به ذکر است که اين مناجات مهم ترين اعمال اين ماه است بر انسان ها که بعضي فقرات آن را در تمام سال ترک نکند گرچه در قنوت نماز خويش و ساير حالات روزمرّه خود به آن با خداي خود ارتباط پيدا کند.گفتني است غفلت از آن غفلت از همه خوبي هاي اين ماه است.
آنجا که مي گويد: انر ابصار قلوبنا بضياء نظرها اليک حتي تخرق ابصار القلوب حجب النّور فتصل الي معدن العظمه و تصير ارواحنا معلّقة بعزّ قدسک
يعني اي خدا واضح و روشن ساز چشمهاي دل و جان ما را به شعايي که با آن به تو نظر کنند، تا اينکه اين چشمها و دلها، پرده هاي نور را پاره کند و به معدن عظمت و بزرگي مقام تو واصل گردد و روح و روان ما به واسطه ارتباط با تو عزيز و بر هواهايمان غالب و پيروز شود.
و لازم است بيشتر تأمّل و دقت نمايد که آيا در قلب او چشمي هست که به وسيله آن درک نور کند و از خود بپرسد آن پرده هاي نور چيست؟ و آيا آن چيزي که به نور تو محتجب شده و به معدن عظمت و بزرگي مقام تو متّصف است، چه مي باشد؟

* دعا در ماه شعبان
دعا غير از قرائت و خواندن کلمات و حروف است، تا اينکه بداند چه مي گويد؟ و از پروردگار خود چه درخواست مي کند؟ در اين صورت بر دعا کننده صدق نمي کند که از پروردگار خود فلان چيز را خواسته است بلکه صدق مي کند که الفاظي را قرائت کرده و خواننده الفاظ، غير دعا کننده و خواهنده است.

خداي متعال مي فرمايد: امّن يجيب المضطر اذا دعاه و يکشف السّوء و نيز در جاي ديگر مي فرمايد: ادعوني استجب لک و همچنين مي فرمايد: اسألوا اللّه من فضله انّ اللّه کان بکم رحيم گفتني است اين مناجات تکان دهنده با اين مفاهيم عظيم از برکات محمّد و خاندان اوست که قدر و عظمت آن را کسي نمي داند که صاحب دل آگاه و قلبي آکنده از محبت کوي دوست باشد چون در قرآن به صراحت بيان شده است براي کسي که قلبي آگاه و گوشي شنواي از حقيقت دارد شهادت و گواهي را به همراه مي آورد انّ في ذالک لذکري لمن کان له قلب او القي السمع و هو شهيد.
و غافلان، از معرفت آن دور و از فوائد بزرگ و انوار درخشان آن مهجوراند و به جانم سوگند که بيشتر از مردم قدر نعمت مناجات را نمي دانند و همانا منشأ اين مناجات علوم و معارف ارجمندي است که جز کساني که پا در اين راه گذاشته اند، کس ديگري بر مقام و حدود آن آگهي نخواهد يافت و آنان اولياء خدا يعني آنچنان کساني هستند که از راه کشف و مشاهده به آن دسترسي يافته اند و رسيدن به حقايق اين مکاشفات همانا بزرگترين نعمات آخرت است که هيچ يک از نعمات دنيوي را به آن مقايسه و سنجش نتوان نمود و اشاره صادق آل محمّد(ع) به اين موضوع است، آنجا که مي فرمايد: اگر مردم آنچه را که در فضيلت معرفت خداست مي دانستند چشمان خود را به آنچه دشمنان از زرق و برق حيات دنيوي بهره ورند نمي گشودند و دنياي آنها در نزد آنان از آنچه در زير پاهاي خود لگد مي کنند پست تر مي نمود و به معرفت خداوند مانند آن کسي که همواره در باغهاي بهشت با اولياء خدا مصاحب باشد متنعم مي شدند و لذّت مي بردند.
مرحوم صدوق در کتاب من لايحضره الفقيه روايت کرده که: شنيدم از اباعبداللّه (ع)که مي فرمود: کسي که روز اول ماه شعبان روزه بگيرد بهشت بر او واجب مي شود و هر کس دو روز روزه بگيرد، خداوند در هر روز و شبي در دنيا به او نظر مي افکند و نظر خود را به او در بهشت ادامه مي دهد و هر کس سه روز روزه بدارد، خدا را در عرش او و بهشت خود زيارت مي نمايد. يعني زائر خدا مي شود همانطور که اگر کسي قصد خانه خدا کند، قصد خدا را نموده است.
البته همه اعمال را بهتر است به آنچه سبک و آسانتر است عمل نمايد تا آنکه آن عمل را از روي نشاط به جاي آورد و بين آن و بين ذکر خود از ساير اعمال و فکر خويش را بر حسب حال خود جمع نمايد.22
فرازهايي از مناجات شعبانيه:
خدايا بشنو دعايم را هرگاه دعا کنم و صداي ناله ام را بشنو هنگامي که صدايت کنم. و به من رو کن هنگامي که تو را مناجات کنم. خدا يا اگر مرا محروم کني چه کسي به من روزي دهد و اگر تو مرا خوار کني چه کسي مرا ياري کند. خدايا از خشم و غضبت به تو پناه مي برم. خدايا اگر من شايسته رحمت تو نيستم پس تو بر اينکه بر من به فضل وسيعت جود کني شايسته اي.
خدايا گناهان من را در دنيا مي پوشاني ولي من به پوشاندن خطاها در آخرت نيازمندترم. زيرا در قيامت بايد در حضور پيامبران، صلحا و شهدا پاسخ گوي اعمال خود باشم. چون در اين دنيا همه مردم مثل خودم خطا کارند ولي در قيامت شرمندگي در حضور پيامبران و امامان معصوم را چگونه چاره جويي کنم؟
خدايا اگر مرا به جرمم مؤاخذه کني تو را به عفوت مؤاخذه مي کنم. و اگر مرا به گناهم بازخواست کني تو را به مغفرتت بازخواست مي کنم. و اگر مرا داخل جهنّم کني به اهل جهنّم اعلام مي کنم که من خدا را دوست داشتم.
خدايا عمري را در غفلت و بي خبري و فراموشي گذراندم و جواني ام را در حال مستي و دوري از تو به پيري رساندم. خدايا غرور به کرمت مرا بيدار نکرد.
 خدايامرا از آناني قرار ده که وقتي او را خواندي، پاسخت را داد. خدايا مرا از کساني قرار ده که همواره به ياد تو هستند و پيمان تو را نمي شکنند. همواره شکرگزار تو هستند.
خدايا مرا به نور عزّت فروزنده ايت پيوند ده تا تو را بهتر بشناسم و از غير تو جدا شوم.
از جمله اعمالي که در ماه شعبان به آن سفارش شده تمرين سکوت است. روزي ياران در اطراف پيامبر بيدار و مشغول نماز و قرآن خواندن بودند دشمنان، مسلمانان را تيرباران کردند به واسطه تاريکي و نديدن مسلمانان. نزديک بود مسلمانان شهيد شوند که ناگاه از دهان چند تن از ياران نورهايي ساطع شد که لشکرگاه مسلمانان را روشن کرده و سبب قوّت و دليري آنها شد. پس شمشير کشيده و دشمنان را کشته و زخمدار و اسير نمودند. برگشتند و جريان را براي حضرت رسول (ص) نقل کردند فرمودند: اين نورها به جهت اعمال برادران شما است و يک يک آنها را نام برد و مي فرمايد همه نيکبخت مي شوند جز کساني که در امور ديگران سرکشي مي کنند.

* اول شعبان
خداوند در روز اول شعبان به درهاي بهشت امر مي کند که باز شويد و به شاخه هاي درخت طوبي امر مي کند که شاخه هايش را نزديک اين دنيا بياورد، هر کس دري از خير و نيکي را در اين روز فرا گيرد، هر که نماز مستحبي در اين روز ادا کند، هرکه در اين روز، روزه بگيرد، هر که ميان زن و شوهرش يا پدر و فرزندش يا خويشاوندانش يا مرد و زن همسايه اش يا مرد و زن بيگانه صلح برقرار کند، کسي که طلبي از کسي دارد از او کم کند، کسي که قرضي را که صاحبش از بازگشت آن مأيوس شده به يادآورد و آنرا ادا کند، کسيکه کفالت يتيمي را بر عهده بگيرد، کسيکه قرآن يا چيزي از آنرا بخواند، کسيکه خدا را به ياد آورد و نعمتهاي او را بشمارد و او را شکر کند، کسيکه مريضي را عيادت کند، کسي که به پدر و مادر يا يکي از آنها نيکي کند، کسي که جنازه اي تشييع کند، کسي که مصيبت زده را تسليت گويد، کسي که کار خير انجام دهد. حتماً به شاخه اي از درخت طوبي آويخته مي شود.
همچنين اگر دري از شرّ و گناه را در اين روز فرا گيرد، کسي که در اداي نمازش کوتاهي کند و آنرا ضايع کند، کسي که فقيري در نزد او بيايد و او قادر بر تغيير حالش باشد و به وي نرسد ولي او را کمک نکند، کسي که بدکاري از او عذرخواهي نمايد امّا او عذر او را نپذيرد بلکه او را بيشتر از بدي او عقوبت کند، کسي که ميان زن و شوهرش، پدر با فرزندش يا ميان دو همسايه جدايي اندازد، کسي که بر تنگدستي سختگيري بگيرد، کسي که بر يتيمي جفا کند و به او آزار رساند و همچنين مال او را تباه نمايد، کسي که خوانندگي کند و در آن خواندن بر معاصي و گناهان برانگيزند، کسي که کارهاي قبيح خود را در جنگها و انواع ستم هاي خود را بر بندگان بشمارد و بر آنها افتخار کند، کسي که به عيادت مريض خود نرود، کسي که جنازه اي را تشييع نکند به دليل خوار و پست بودن آن فرد در نظرش، کسي که از مصيبت زده دوري نمايد و به او به خاطر حقارت و کوچکي جفا کند، کسيکه پدر و مادر خود يا يکي از اين دو را عاق کند، حتماً به شاخ هاي درخت زقّوم آويخته مي شود البته منافقين، بيشتر به شاخه هاي او آويخته مي شوند.

* نيمه شعبان
نيمه شعبان بسيار گرامي و داراي ارزش فراواني است. از حضرت صادق(ع) روايت است که مي فرمايد از حضرت باقر(ع) از فضيلت و برتري شب نيمه شعبان سؤال شد فرمود: آن شب برترين شبها بعد از ليلة القدر است و در آن شب است که خداوند فضل خود را به بندگان عطا مي فرمايد و آنها را به کرم خود مي آمرزد. پس در تقرّب جستن به سوي خدا در اين شب تلاش کنيد. همانا شبي است که خدا قسم ياد کرده به ذات مقدّس خود که سائلي را از درگاه خود دست خالي برنگرداند و نيمه شعبان شبي است که حق تعالي آنرا براي ما و امامان در مقابل شب قدر که براي پيامبر(ص) است، قرار داده است. پس شايسته است که در اين شب به دعا و ثنا و شب زنده داري بپردازيم.

اعمال شب نيمه شعبان چند چيز است:

1 غسل که باعث کاسته شدن گناهان مي شود.

2 احياء اين شب به نماز و دعا و استغفار همانطور که امام سجاد(ع) انجام مي دادند در روايت آمده هر که اين شب را احياء دارد در روزي که دلها مي ميرند دل او هرگز نمي ميرد.

3 زيارت امام حسين (ع) که با فضيلت ترين اعمال در اين شب است و باعث آمرزش گناهان مي شود. هرکه مي خواهد امام حسين(ع) را زيارت کند بايد زيارت حضرت را بخواند و اقلّ زيارت آن حضرت اين است که بر پشت بام رود و به چپ و راست رو به آسمان کند و زيارت حضرت را با اين کلمات بخواند: السلام عليک يا ابا عبداللّه السّلام عليک و رحمة اللّه و برکاته. و هر کس امام حسين (ع) را اينگونه زيارت بنمايد اميد است ثواب حج و عمره براي او نوشته شود.

لازم به ذکر است که شب نيمه شعبان يکي از شبهاي قدر و شب تقسيم روزي ها و مرگهاست. علاوه بر اين گفته شده که بامداد نيمه شعبان، روز قيامت شروع خواهد شد.

نماز در شب نيمه شعبان
امام صادق(ع) در مورد با فضيلت ترين دعاها در شب نيمه شعبان مي فرمايند:

هنگامي که نماز عشاء را به جاي آوردي دو رکعت نماز بگزار، در رکعت اول، حمد و سوره قل يا ايّها الکافرون و در رکعت دوم توحيد بخوان پس از سلام سي سه مرتبه سبحان اللّه، سي سه مرتبه الحمد لله و سي و چهار مرتبه اللّه اکبر سپس بگويد: يا من اليه ملجأ العباد پس از آن سجده کند و بيست مرتبه بگويد يا رب هفت مرتبه يا الله و هفت مرتبه لاحول ولا قوّة الّا باللّه ده مرتبه ماشاء اللّه لاقوّة الّا بالله سپس صلوات بر پيامبر(ص) بفرستد و حاجات خود را بخواهد، حضرت فرمود به خدا قسم خداي متعال به کرم و فضل خود، آنرا به تو مي دهد.

در حديث ديگر آمده است که رسول خدا (ص) فرمود: در شب نيمه شعبان خواب بودم که جبرئيل (ع) نزد من آمد و گفت: يا محمّد(ص) آيا در اين شب به خواب مي روي؟ گفتم: اي جبرئيل مگر امشب چه شبي است؟ گفت: نيمه شعبان است، برخيز يا محمّد(ص) پس مرا به پا داشت و مرا به بقيع برد به من گفت، سر خود را بلند کن، اين شبي است که در آن درهاي آسمان باز است و درهاي رحمت و رضوان و مغفرت و توبه و جود و احسان باز است و خداوند به شماره موها و پشمهاي چهارپايان آزاد مي کند و نيز در آن شب اجلها و ارزاق مردم از اين سال به سال ديگر تقسيم مي گردد و هرچه در تمام سال اتّفاق مي افتد در اين شب وارد مي گردد.

فضيلت دعاي کميل و خواندن آن در شب نيمه شعبان
از اعمال مخصوص اين شب دعاي کميل است که با تأسي به اميرالمؤمنين (ع) ، آن را در سجده بخواني روايت است که کميل ديده است که امام علي (ع) ، در شب نيمه شعبان دعا را در سجده خوانده است. در روايتي ديگر آمده که کميل گفت: با مولايم علي(ع) در مسجد بصره نشسته بودم و گروهي از اصحابش گرد او جمع شده بودند. يکي از آنها عرض کرد معناي فرمايش خداي تعالي که فرموده: فيها يفرّق کلّ امر حکيم31 چيست؟ آن حضرت فرمود: شب نيمه شعبان است به آن کسي که جانم به دست اوست بنده اي از بندگان خدا نيست مگر اينکه آنچه از نيک و بدبر او جاري مي شود در شب نيمه شعبان بر او مقرر شده است و هيچ بنده اي آن شب را احياء ندارد و دعاي خضر(ع) را نمي خواند مگر اينکه دعاي او مستجاب گردد!

هنگامي که حضرت به منزل بازگشت من شبانه به خدمتشان رفتم و درب را کوبيدم فرمود: اي کميل! تو را چه مطلبي است؟ عرض کردم يا اميرالمؤمنين! مطلبم دعاي خضر(ع) است. فرمود: اي کميل! بنشين و هنگامي که اين دعا را حفظ کردي در هر شب جمعه يا در ماهي يک مرتبه يا در سالي يک مرتبه، يا در عمر خودت يک مرتبه آن را بخوان خداوند از تو چاره سازي و ياريت کند روزيت دهد و هرگز مغفرت خود را از تو باز ندارد

سپس فرمود بنويس: اللهم اني اسئلک برحمتک الّتي وسعت کل شي ء....

آخرين جمعه ماه شعبان
در روايتي آمده که حضرت رضا (ع) در آخرين جمعه از ماه شعبان به اباصلت فرمود: بيشتر شعبان گذشت و اين آخرين جمعه آن است، در اين باقيمانده ماه تقصيرهاي گذشته ات را تدارک کن و بر آنچه به کارت مي آيد همّت کن، در دعا و استغفار و تلاوت قرآن بسيار بکوش و از گناهان خويش به سوي خدا توبه کن تا ماه رمضان فرا مي رسد بر خدا مخلص باشي. امانتي که بر گردن داري ادا ساز، هر کينه اي در قلب تو از برادر مؤمنت باشد آن را برانداز و هر گناهي بر تو مانده که مرتکب آن شده اي آن را از دل ريشه کن ساز و از خدا پروا داشته باش و بترس و در آشکارا و پنهان بر او توکّل نماي. همانگونه که خود فرموده: ومن يتوکّل علي الله فهو حسبه انّ اللّه بالغ أمره قد جعل اللّه لکلّ شي ءٍ قدر يعني آنکس که بر خداي توکل کند خدا او را بس است زيرا خداوند امر خود را به انجام رساننده است و براي هر چيز اندازه اي قرار داده است.

اللّهم ان لم يکن غفرت لنا في ما مضي من شعبان فاغفرلنا فيما بقي منه

در اين ماه خداي تعالي به احترام و حرمت ماه رمضان گردن هايي را از جهنّم آزاد مي سازد.

* ثواب روزه سه روز آخر ماه شعبان
و اما در روزه سه روز آخر ماه شعبان براي کسي که تمام آن را روزه نداشته فضيلتي است که براي انسان سزاوار نيست آن را رها کند، صدوق (ره) از امام صادق(ع) روايت نموده است که هر کس سه روزه آخر شعبان را روزه بگيرد و به ماه رمضان متصل کند، خداوند روزه دو ماه پي در پي را براي او مي نويسد. آخر هر ماه اغلب براي اصلاح خود و انجام کارهايي که در طول ماه از دست داده ايم است که اميد است به نحو احسن از پايان هر ماه به ويژه ماه شعبان به دليل ارزش آن و ماه بعدي آن يعني ماه رمضان استفاده کنيم. در شب آخر شعبان براي ماه رمضان دعايي است از امام صادق(ع) که براي خواندن آن بايد به مفاتيح الجنان مراجعه کنيم. به اميد استفاده مضاعف از اين دو ماه پربرکت.

* مناسبت ها و اعمال اختصاصي

- روز اوّل ماه شعبان
اعمالي که در اين روز به آن ها سفارش شده است عبارتند از:

روزه گرفتن، نماز خواندن، زکات دادن، امر به معروف و نهي از منکر کردن، نيکي به پدر و مادر و خويشان و همسايگان نمودن، صدقه پرداختن به فقرا و مساکين و بين مردم صلح برقرار کردن.

---( * * * )---

روز سوم ماه شعبان
مناسبت:

ميلاد امام حسين عليه السلام در سال چهارم ه . ق
اعمال وارده:

1 ـ روزه داشتن

2 ـ خواندن اين دعا:

اَللّهُمَّ اِنّي اَسْأَلُکَ بِحَقِّ الْمُولُودِ في هذا الْيَوْمِ الموعود بِشَهادَتِهِ قَبْلَ اسْتِهْلالِهِ وَ بَکَتْهُ السَّماءُ وَ مَنْ فيها وَ مَنْ عَلَيْها... .

---( * * * )---

روز چهارم ماهِ شعبان
ولادت حضرت ابوالفضل عليه السلام در سال بيست و دوم ه . ق.

---( * * * )---

روز پنجم ماهِ شعبان
ولادت حضرت امام زين العابدين عليه السلام در سال سي و هشت ه . ق.

---( * * * )---

شب سيزدهم
دو رکعت نماز که در هر رکعت بعد از حمد، سوره ي ياسين، ملک و اخلاص خوانده شود.

---( * * * )---

شب چهاردهم
چهار رکعت نماز، هر دو رکعت با يک سلام مثل شب سيزدهم رجب

---( * * * )---

روز پانزدهم
ولادت با سعادت منجي عالم بشريّت حضرت بقية الله الاعظم امام زمان (عج)

---( * * * )---

شب پانزدهم
1 ـ غسل
2 ـ احياي اين شب بسيار فضيلت دارد و از جهت عظمت بعد از شب قدر قرار دارد.

3 ـ زيارت امام حسين عليه السلام

4 ـ شش رکعت نماز مطابق دستور شب سيزدهم ماه رجب و شعبان

5 ـ دعاي مخصوص

6 ـ زيارت امام زمان

---( * * * )---

روز پانزدهم
1 ـ غسل
 2 ـ زيارت امام زمان (عج)

---( * * * )---

روز بيست و هشتم ماه شعبان
1 ـ روزه.

از ثامن الحج علي بن موسي الرضا عليه السلام نقل شده است: «کسي که سه روز آخر شعبان را روزه بدارد و آن را به ماه رمضان متصل کند، از گناهان، همانند لحظه ي ولادت، پاک مي شود.»

---( * * * )---

شب سي ام ماه شعبان
دعاي مخصوص

پایان  پیام.اجاقی
http://hajj.ir/hadjwebui/news/wfShowOpinion.aspx?id=49890&searchStr=