به گزارش پایگاه اطلاع رسانی لبیک به نقل از ایکنا، عسقلان یکی از شهرهای شام، در نزدیکی غزه، در ساحل دریای مدیترانه قرار داشته و به آن عروس شام میگفتند. طبری فتح آن را در سال ۲۳ هجری گزارش کرده است. این شهر در سال ۵۴۸ به دست صلیبیها افتاد، در سال ۵۸۳ توسط صلاحالدین ایوبی بازپس گرفته شد.
یکی از اقوال مشهور درباره مقام رأس الحسین(ع) این است که سر مقدس امام حسین(ع) در عسقلان قرار داشته و از آنجا به قاهره منتقل شده است. بنابراین، منشأ مشهدالرأس قاهره مشهدالرأس عسقلان است و اگر کسی وجود سر مقدس در عسقلان را نپذیرد طبیعی است که مشهد قاهره را نخواهد پذیرفت، چون همۀ کسانی که از رأس الحسین(ع) در قاهره نام بردهاند تصریح کردهاند که سر از عسقلان به آنجا منتقل شده است.
مقریزی به نقل از ابن میسر، از مورخان سدۀ هفتم هجری، چنین گزارش میکند: «در سال ۴۹۱ هجری افضل بن امیرالجیوش با لشکری که برای نبرد با صلیبیها به بیتالمقدس رفته بود، به عسقلان بازگشت و محلی را که رأسالحسین(ع) در آن بود ویرانه دید. پس سر را بیرون آورد، معطر کرد و به جایی دیگر منتقل نمود. آنگاه آن بارگاه را تعمیر کرد و سر مقدس را با احترام به جایگاه اول برگرداند.»
چنانکه پیداست منابعی که از رأس الحسین(ع) در عسقلان سخن گفتهاند متأخرند، ضمن اینکه از سابقۀ این مشهد در دورههای گذشته حرفی نزدهاند. بلکه این محل در قرنهای بعد شهرت یافته و حتی بنا شده است.
دلیل این مطلب کلام صریح سبط بن جوزی، قدیمیترین مورخی است که درباره این موضوع سخن گفته است. وی مینویسد: خلفای فاطمی سر مقدس را از باب فرادیس(دمشق) به عسقلان منتقل کرده و از آنجا به قاهره بردند.
بنا به این گزارش نمیتوان سخن کسانی را که قرنها پس از ابن جوزی آمده و ادعا کردهاند رأس الحسین(ع) در عهد یزید تا عسقلان برده شده، پذیرفت. بلکه تا زمان خلفای فاطمی مشهد الرأس در عسقلان وجود نداشته است (برگرفته از «رأس الحسین(ع) و مقامهای آن، مصطفی صادقی کاشانی، در کتاب نگاهی نو به جریان عاشورا، ص ۳۸۲-۳۸۳)
گفتی است، این زیارتگاه که از آثار باستانی فلسطین به شمار میرفت، در سال ۱۹۵۰ توسط ارتش رژیم اشغالگر قدس و فرماندهی موشه دایان تخریب شد(به نقل از ویکیپدیا با دخل و تصرف).
اما درباره مکان فعلی این مقام باتشیوا سابلمن در یادداشتی که در سال ۲۰۰۸ در سایت لس آنجلس تایمز منتشر شده از ماجرای قرارگیری این مقام در مرکز درمانی و ساخته شدن زیارتگاهی در آنجا به درخواست یکی از رهبران شیعی و بازدید زائران شیعه از این مکان نکات جالبی را مطرح کرده است.
وی نوشته است: هفتۀ گذشته یک موشک به مرکز خریدی در شهر برخورد کرد و دهها مجروح در مرکز پزشکی بارزیلای تحت درمان قرار گرفتند. معلوم شد محوطۀ این بیمارستان تاریخچۀ بسیار جالبی دارد و آن اینکه محلی در اینجاست که برای مسلمانان شیعی مقدس محسوب و در طول سالها هزاران شیعه برای عبادت و زیارت به این مکان آمدهاند. خود عسقلان پنج هزار سال سابقۀ تاریخی دارد اما وقتی که در سال ۱۹۶۱ این بیمارستان برای اولین بار ساخته شد هیچ نشانههایی در دست نبود که این تپۀ چیز خاصی باشد.
چرا عسقلان در روزهای اخیر برجسته شده است؟
سابلمن در ادامه مینویسد: پس از گذشت هزار سال از زمانی که سر حسین [علیه السلام] از عسقلان برداشته شده است این مکان هنوز برای گروهی از شیعیان که عمدتاً از هند و پاکستان هستند محترم است. مسئولان بیمارستان میگویند برخی از زائرانی که برای بازدید از این مکان میآیند از کشورهایی هستند که هیچ روابط دیپلماتیکی با اسرائیل [رژیم اشغالگر قدس] ندارند.
سابلمن درباره ساخته شدن مکانی برای زیارت در این بیمارستان نکتۀ جالبی را ذکر میکند:
حدود یک دهۀ پیش یکی از رهبران روحانی شیعی با درخواستی غیرمعمول وارد بیمارستان شد: اجازه دهید در این مکان عبادتگاهی را برای زائران بنا کنیم!
دکتر ران رابل، معاون مرکز درمانی مذکور، از او میپرسد: از کجا میدانی این همان محل تاریخی مدنظر شماست؟ رابل میگوید من با آن روحانی شیعی به سمت تپه رفتم. او بیلی به دست گرفت و شروع به کندن کرد. من در کمال تعجب بودم و دیدم که یک متر یا کمی بیشتر که پایین رفت سنگی از مسجدی باستانی پیدا کرد. این مسجد زمانی ساخته شده بود که سر اینجا دفن شده بود و بعداً به دست صلیبیون نابود شده بود.