علم آموزی ارزش انسان به میزان علم و ادب اوست
امام علي عليه السلام
يَا مُؤْمِنُ إِنَّ هَذَا الْعِلْمَ وَ الْأَدَبَ ثَمَنُ نَفْسِكَ- فَاجْتَهِدْ فِي تَعَلُّمِهِمَا فَمَا يَزِيدُ مِنْ عِلْمِكَ وَ أَدَبِكَ يَزِيدُ فِي ثَمَنِكَ وَ قَدْرِك
ای مؤمن! دانش و ادب، بهای وجود توست. بکوش که آنها را بیاموزی. هر چه بر دانش و ادبت افزوده شود، ارزش و اعتبارت نیز می افزاید.
مشكاة الأنوار، ص135
خوش اخلاقی
ادب و اخلاق نیکو بهتر از طلا و نقره
امام علي عليه السلام
إِنَّ النَّاسَ إِلَى صَالِحِ الْأَدَبِ أَحْوَجُ مِنْهُمْ إِلَى الْفِضَّةِ وَ الذَّهَب
مردمان به ادبِ نیکو محتاج ترند، تا به نقره و طلا
تصنيف غرر الحكم و درر الكلم ، ص247
صفحه 23 از 184
علم آموزی علم و دانش، بهترین میراث پدران برای فرزندان
امام صادق عليه السلام
إِنَّ خَيْرَ مَا وَرَّثَ الْآبَاءُ لِأَبْنَائِهِمُ الْأَدَبُ لَا الْمَالُ فَإِنَّ الْمَالَ يَذْهَبُ وَ الْأَدَبَ يَبْقَى قَالَ مَسْعَدَةُ يَعْنِي بِالْأَدَبِ الْعِلْم
ادب، بهترین چیزی است که پدران برای فرزندان باقی می گذارند، نه مال و ثروت. چرا که مال از دست می رود و ادب بر جای می ماند. (راوی گوید: منظور از ادب، دانش است).
الكافي (ط - الإسلامية) ، ج8 ، ص150
ادب آموزی
نیاز خردمند به ادب آموزی
امام علي عليه السلام
إِنَّ بِذَوِي الْعُقُولِ مِنَ الْحَاجَةِ إِلَى الْأَدَبِ كَمَا يَظْمَأُ الزَّرْعُ إِلَى الْمَطَر
صاحبان خرد نیاز مبرم به ادب دارند، همچنان که کِشت زار تشنه ی باران می شود.
تصنيف غرر الحكم و درر الكلم ، ص52
ادب آموزی
ادب از که آموختی؟
امام علي عليه السلام
قِيلَ لِعِيسَى مَنْ أَدَّبَكَ قَالَ مَا أَدَّبَنِي أَحَدٌ رَأَيْتُ قُبْحَ الْجَهْلِ فَجَانَبْتُه
به عیسی گفته شد: چه کسی تو را ادب آموخته است؟ گفت: هیچ کس. زشتی جهالت را دیدم و از آن کناره گرفتم.
مجموعة ورام ، ج1 ، ص96
علم و حکمت
برکات آموزش علم و حکمت در جوانی
امام علي عليه السلام
إِنَّمَا قَلْبُ الْحَدَثِ كَالْأَرْضِ الْخَالِيَةِ مَا أُلْقِيَ فِيهَا مِنْ شَيْءٍ قَبِلَتْهُ
بی گمان ذهن و دل جوان همچون زمین ناکِشته است؛ هر چه در آن افکنده شود، می پذیرد.
نهج البلاغة (للصبحي صالح) ، ص393
صدقه دادن
فرزندان را به صدقه دادن عادت دهید
امام رضا عليه السلام
مُرِ الصَّبِيَّ فَلْيَتَصَدَّقْ بِيَدِهِ بِالْكِسْرَةِ وَ الْقَبْضَةِ وَ الشَّيْءِ وَ إِنْ قَلَّ
بچه را فرمان بده که به دست خود تکه ای نان، مشتی خوردنی یا هر چیز دیگر، هر چند اندک، را صدقه دهد.
الكافي (ط - الإسلامية) ، ج4 ، ص4
ادب آموزی
خردمند با ادب و چهارپا با تازیانه رام می شود
امام علي عليه السلام
إِنَّ الْعَاقِلَ يَتَّعِظُ بِالْآدَابِ وَ الْبَهَائِمَ لَا تَتَّعِظُ إِلَّا بِالضَّرْب
انسان خردمند به ادب پند می گیرد و چهارپایان جز به تازیانه خوردن به راه نمی آیند و عبرت نمی گیرند.
نهج البلاغة (للصبحي صالح) ، ص404
بلا و آزمایش الهی
فلسفه بلاها
امام علي عليه السلام
إِنَّ الْبَلَاءَ لِلظَّالِمِ أَدَبٌ وَ لِلْمُؤْمِنِ امْتِحَانٌ وَ لِلْأَنْبِيَاءِ دَرَجَةٌ وَ لِلْأَوْلِيَاءِ كَرَامَة
بلا و گرفتاری برای ستمگر، ادب و برای مؤمن، آزمون و برای پیامبران، طی درجات کمال و برای اولیاء کرامت است.
بحار الأنوار (ط - بيروت) ، ج64 ، ص235