دل نوشته دانشجویی؛
کربلا از نگاه منِ دانشجو...

۱۴۰۰/۰۳/۰۳ ۱۱:۱۰:۱۷

ای حسین! ای معنی انسانیت در زمین و زمان، ای چراغ فروزان بر مناره ی تاریخ در همه ی عصر ها و همه ی نسل ها، تو که مصداق آیه ی «یا ایتها النفس المطمئنه اِرجعی الی ربک راضیه مرضیه» را با مظلومیت به کمال ظهور رساندی.

خدایا:آنچه زخمه برتارخیالم می زند کمی ازهزاران است ولی افسوس که هرگز نتوانستم این اسرار را بدانم وتو خود نیک می دانی که از دانستن تا فهمیدن راهی به اندازه کهکشان است.

سپس قلم را در می کشم که معنای زیبای کربلا را بیابم وبگذار تا بگویم :کربلا ،همان نگاه غم آلود ما ناسوتیان به سوی حسین کلام الله ناطق است ،چراکه اگرحسین(س)را مکمل قرآن قرار دهیم ،حسین کلام الله ناطق است وقرآن کلام الله صامت ،قرآن کریم وشریف ومجید است وتو ای حسین !کریم وشریف ومجید و شهیدی .

پس آن هنگام که جبرئیل امین وقتی نقش کلام «ولوبلغ مابلغ» را بر لوح سبز سینه ی تو درخشان تر می یابد تو عشق خدایی را با ترنم زیبای یارب به هر بلا که نوشتی تو راضیم را ندا می دهی.

و یا پرچم پیروزی «اِن الصلواهَ» چون آتشی در خرمنی می شوی که محصول بی بند و باری و نا امنی هاست.

ای حسین! ای معنی انسانیت در زمین و زمان، ای چراغ فروزان بر مناره ی تاریخ در همه ی عصر ها و همه ی نسل ها، تو که مصداق آیه ی «یا ایتها النفس المطمئنه اِرجعی الی ربک راضیه مرضیه» را با مظلومیت به کمال ظهور رساندی.

آیا همنوایی انسان ها با تو و بدن صد چاکت و زخم هایی که هر زخم به منزله ی آیتی بر پیکر غرق به خونت نقش و نگار می کند و اگر آن زخم ها را شمارش نمایند به قولی به چهار هزار و اگر با سم مرکبان شمارش نمایند به همان عدد آیات قرآن که به شش هزار و ششصد و شصت و شش آیه رسد اقتضاء نمی کند، با یاد آوری آنچه بر تو گذشت گریه و نوحه ای همیشگی داشته باشند.

و با قصه ی عطشت آیت آن قصص را برای زمینیان نوحه کنند و با زخم شمشیرها بر پیکرت که اگر شمارش نمایند به عدد 114 سوره ی قرآن تجلی نماید.

ای حسین! توکه مظلوم ترینی، بی نام تو تاریخ مرده است و پیکره ای بی روح و بی معناست.

کربلا همه زمین است و عاشورا همه زمان. آری! عاشورا! رشته ی استوار میان زمین و زمان و خورشیدی که هر کس از مدارش خارج شود حرکت و حیات را از دست داده است.

وهرچه پویش وتکاپو در زمین وآسمان است همه برمنظومه ی عاشورای تو می چرخند.

ای حسین!

ای معنی انسانیت در زمین و زمان!واژه ها در برابرسطر شمشیرها رنگ باخته اند وکلمات ازاثر نیزه ها به تنگ آمده اند و نقاط از اثر تیرها به ناله افتاده اند و مرکب قلم ازخون سرخت به شرم افتاده اند و در برابر عظمتت خشک شده اند.

پس !باچه زبانی وصف تو را گویم که همانندکلام الله صامت مشتملی بر اجزاء و سور وسطور وکلمات و حروف و نقاط و اعرابی .

با چه قلمی بنویسم که تو ر اچهار قسمت کردند، سر نازنینت به روی نیزه ها به سفر شام رفت .

پس ا زتو سخن گفتن آسان نیست ،همانگونه که از تو دل بریدن و کوه از کمر شکستن، چرا که تو مصداق نافله ی سوره ی والفجری ای حسین!

و تو که خونت بربال مرغان به سفرآسمان رفت ،تو که مرگ سرخت نه تنها نام یزید و یزیدیان را شکست ،بلکه رنگ آبی آسمان را به رنگ کینه غروب جلوه داد.

و با وسعت آتشبار خویش تو را برای زمینیان به ودیعه گذاشت .

ای حسین ایهاالوتر الموتور!

تو که با صغار مفصل اجزاء پیکر متفرقت در صحرا، زمین را از شرم هابلیان سرخ و از نفرت قابلیان سیاه نمودی. تو که اسوه ای شدی در مقطعی از تاریخ که نام و ذکر و فرمول بازگشت به خویشتن وخدا ر ابا سوره های طولانی قرآن چون بقره وآل عمران که هریک بیش از صد آیه هستند را با خط قرمز نگاشتی .

پس! جلو ه ی زیبایی تو وعاشورای تو ای حسین! چهارقسمت شدن پیکرت همانندقرآن که چهار قسم است.

پس سلام من برتو ای حسین که نهضت عاشورای تو نشأت گرفته ازجنگ اُحد، جدت رسول الله است.

سلام من برسرزمین کربلا، کربلایی که تاهزاره های دیگرقبله ای است برای عزت نفس ومقاومت در برابر ظلم وتعدی .

سلام من برتوای میزبان دردانه ی پیامبر، کربلا، توکه زمانی حبیب بن مظاهرها ،عون وجعفرها را در دامان پاکت به نظاره نشستی ،تو که حدیث تنهایی حسین (ع)را با صدای ناقوس ها به جان دل شنیدی .

کربلا!توکه شاهد آخرین وضوی سرخ گلگون ترین چهره ها را در نگاه قاب آیندگان به تصویر کشیدی . تو که رادمردی مردان مرد را،به تمام معنا بر تاریخ ثبت کردی .

اما علقمه! رودی که باجریان مداوم خود شاهد حنجره ی خشکیده ی علی اصغرها وعلمداری عباس ها را بر سینه ی نیلگون خود ثبت و به دوردست های تاریخ رهنمون نمودی ، تاتمامی خفاشان شب پرست بدانند که تونتوانستی حتی یک قطره از زکاتت ر ابه سالار سپاه حسین (ع) هدیه کنی.

اماعلقمه ! اگر تمامی آبت مرکب وتمامی نخلستان ها قلم و جن وانس بسیج شوند نمی توانند ذره ای ازجانبازی عباس را به تصویرکشند.

پس جلوه ی زیبایی تو وکربلای تو ای حسین!

آیه های اسلام خواهی تو، قنوت نماز مسلمین و مظلومان جهان خواهد بود وآنگاه که حدیث تلخ تنهائیت تاانتهای مرز بی انتهایی در اربعین فراقت خوش نوایی خواهدکرد و تصویری می شود در قاب نگاه آیندگان.

زینب جوکار،دانشجوی کارشناسی ارشد ،دانشگاه آزاد مرودشت

ارسال نظر