یا صاحب الزمان!

با همه‌ی وجود عرض می‌کنیم:آتش دوری از شما از همه گرفتاری‌های عالم سخت‌تر و آتش فراق شما از هر از آتشی سوزاننده‌تر است. عمری است در جهنم فراق یار گرفتاریم و برای رهایی از آن «خلّصنا مِنَ النّار یا ربّ» بر زبان نمی‌آوریم.

یابن الحسن!

تمنا می‌کنیم دستان مبارک خود را به دعا بلند کنید و از خدای سبحان درخواست نمایید گرفتاری‌ها و مصیبت‌های ما را مقدمه‌ی وصال دائم به شما قرار دهد. حوادث و اتفاقات سخت آخر‌الزمان بستری برای تعجیل در امر ظهور باشد، به زودی ابر غیبت کنار رود و خورشید جمال دلربای شما در کل عالم پرتو افشانی کند.

مولا جان!

هر بار به شما سلام می‌دهیم‌، می‌خواهیم دل را تسلیم شما کنیم و یقین داریم شما این دل‌های رمیده را می‌پذیرید. باور داریم که قطعاً جواب سلام ما را می‌دهید‌، نه یک بار‌، نه دوبار‌، که هزاران بار؛ زیرا جواب سلام شما کریمانه است.

آقاجان!

همواره شاهد غفلت‌ها، خطاها، ناشکری‌ها و بدخلقی‌های ما بودید و صبوری کردید.هر بار ملک موکل عذاب، از خدا درخواست عقوبت ما را داشت، از حضرت حق تقاضا کردید به ما فرصت دیگری بدهد تا برگردیم و جبران مافات کنیم.

مولا جان!

همواره نظاره‌گر کسالت‌ها، سستی‌ها، دلسردی‌ها، بدبینی‌ها و شکایت‌های ما بودید و صبر پیشه کردید. در انتظار روزی ماندید که از ضلالت و حیرت دور شویم، به امام خود مراجعه نماییم و با هدایت او، در مسیر بندگی طی طریق کنیم.می‌دانیم همانگونه که ناخلف بودن فرزند، دل پدر را به درد می‌آورد، با گمراهی، سرگردانی و بی‌هویتی خود، قلب مبارک شما را دردمند کرده‌ایم.و حال، می‌خواهیم با وساطت شما، توبه کنیم و برگردیم. مولای صبور!صبر شما وصف ناشدنی است. بیش از هزار سال منتظر ماندید تا پذیرای شما شویم، روزی در دل‌هایمان را به روی امام خود بگشاییم و بگوییم:

کرم نما و فرود آ که خانه خانه‌ی توست

اکنون می‌خواهیم به جهت همه‌ی جهالت‌ها‌، قصور‌ها و تقصیرهایی که نسبت به امام خود داشته‌ایم طلب بخشش کنیم و با امید به صبوری‌ها و مهربانی‌های امام بزرگوار خود، به یاری شما برای جبران گذشته دلگرم باشیم.

زهرا میرآخوری، همیار لبیک

مناسبت: نیمه شعبان