حضرت عیسی (علیه السلام) چهارمین پیامبر اولوالعزم است. پیامبری که علاوه بر موعظه کردن، بیماران را شفا می داد و ارواح خبیث را از روان جن زدگان بیرون می راند؛ یاور مستضعفان و محرومان اجتماعی بود، به زنان و کودکان بسیار احسان می کرد و با سختگیری های برخی از فریسیان و تندروی های انقلابی متعصبان مخالف بود.

در قرآن کریم نام حضرت مسیح۲۳ مرتبه با اسم عیسی،۱۱ بار با نام مسیح و ۲ مرتبه به وصف ابن مریم آمده است. عیسی که صاحب کتاب انجیل است، در بیت اللحم در جنوب اورشلیم، از مادری پاک به نام مریم زاده شد. واژه عیسی در زبان عبری به معنای «خدا کمک می کند» و مسیح به معنای «نجات دهنده» است.

در این متن به مناسبت میلاد حضرت مسیح(ع) به شباهت های امام حسین و حضرت عیسی (علیهما السلام)پرداخته شده است که شما را به خواندن ادامه مطلب دعوت می کنیم.

قرآن کریم از زبان حضرت عیسی (علیه السلام) می فرماید:

«قال انی عبدالله آتانی الکتاب و جعلنی نبیاً وجعلنی مبارکا این‏ ما کنت و اوصانی بالصلوة و الزکوة ما دمت حیا، و براً بوالدتی و لم‏ یجعلنی جبارا شقیا، والسلام علی یوم ولدت و یوم اموت و یوم ابعث حیا» (سوره مریم، آیات 30– 33)

ترجمه: (عیسی فرمود:) من بنده خدایم، به من‏ کتاب داده و پیامبر ساخته است. و مرا هر جا که باشم مبارک گردانده، و مرا تا تا زنده‏ام به نماز و زکات سفارش فرموده است. و مرا نیکوکار به پدر و مادر قرار داده و جبار و شقی نساخته است. و درود بر من روزی‏ که به دنیا آمدم و روزی که می‏میرم و روزی که زنده برانگیخته می‏شوم.

بین حضرت عیسی(علیه السلام) در مسیحیت و امام حسین (علیه السلام) در امت اسلام وجه‏ شباهت هایی هست.

از جهت مادر

از آن جمله از حیث مادر که هم حضرت مریم(سلام الله علیها) "سیدة النساء" (سرور زنان) است‏ و هم حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)

درباره حضرت مریم(س) قرآن می‏فرماید:

«و اذ قالت‏ الملائکة یا مریم ان الله اصطفیک و طهرک و اصطفیک علی نساء العالمین» (سوره آل عمران، آیه 42)

ترجمه:

و آنگاه که فرشتگان گفتند:" ای مریم! خداوند تو را برگزیده و پاکیزه ساخته و بر تمام زنان جهان (زمان خودت) برتری داده است."

در احادیث نیز وارد شده که نظیر این خطاب برای حضرت زهرا(س) واقع شده است.

شاعر می‏گوید:

فان مریم احصنت فرجها ***و جاءت بعیسی کبدر الدجی

فقد احصنت فاطم وجهها ***و جاءت بسبطی نبی الهدی

یعنی: مریم(س) دامن خویش از آلودگی نگه داشت و عیسی را که ماه تابان‏ شبهای تار است به دنیا آورد.

فاطمه(س) نیز روی خود را « از غیر خدا » بازداشت و دو نواده پیامبر هدایت را به دنیا آورد.""

مریم(س) و صدیقه(س) آن امت است:

«ما المسیح ابن مریم الا رسول قد خلت من‏ قبله الرسل و امه صدیقة کانا یأکلان الطعام » (سوره مائده، آیه 75)

""ترجمه: مسیح بن مریم جز پیامبر نیست که پیش از او نیز پیامبرانی زیست کرده‏اند، و مادر او صدیقه (راستین) است که هر دو غذا می‏خوردند.""

حضرت زهرا(س) نیز صدیقه این امت است. درباره هر دو " بتول عذرا " گفته شده است.

از جهت مدت حمل

شباهت دیگر بین حضرت عیسی(ع) و امام حسین(ع)، در مدت حمل است.

در حدیث است ( نفس المهموم، ص 6، و بحار، جلد دهم، باب 11 ) که مدت حمل سیدالشهداء(ع) شش ماه طول‏ کشید و هیچکس شش ماهه متولد نشد که در عین حال بماند مگر حسین و عیسی‏ (علیهما السلام).

در حدیث دیگری آمده است که آیه زیر اشاره است به سیدالشهداء(ع):

«و وصینا الانسان بوالدیه‏ احسانا حملته امه کرها و وضعته کرها و حمله و فصاله ثلثون شهرا حتی اذا بلغ اشده و بلغ اربعین سنة قال رب اوزعنی ان اشکر نعمتک التی انعمت‏ علی و علی والدی و ان اعمل صالحا ترضیه و اصلح لی فی ذریتی انی تبت‏ الیک و انی من المسلمین » (سوره احقاف، آیه 15)

"ترجمه: و به انسان سفارش کردیم به پدر و مادرش‏ نیکی کند که مادرش با زحمت دوران بارداری و وضع حمل او را گذراند، و دوران‏ بارداری و شیرخوارگی وی سی ماه به طول انجامید تا اینکه به حد بلوغ و رشد خود رسید و چهل ساله شد. گفت: پروردگار من! مرا الهام ده تا نعمتی را که بر من و پدر و مادرم ارزانی داشته‏ای سپاس گزارم و عملی شایسته کنم که‏ مورد پسند تو باشد، و فرزندان مرا صالح گردان، همانا من به درگاهت تو به می‏کنم و من از مسلمانان هستم."

عیسی(ع)‏ «برا بوالدتی» بود و حسین(ع) «وصینا الانسان بوالدیه احسانا». عیسی(ع) گفت: « انی عبدالله»؛ درباره حسین نازل شد:« انی من المسلمین».

"عمرو بن سعید بن عاص اشدق" حاکم مکه نامه‏ای نوشت به سید الشهدا(ع) و او را از نفاق و درگیری پرهیز داد.

حضرت در جواب نامه‏اش نوشتند:«لم‏ یشاقق الله و رسوله من دعا الی الله و عمل صالحا و قال انی من المسلمین»

"ترجمه: کسی که به سوی خدا می‏خواند و عمل شایسته می‏کند و می گوید من از مسلمانانم، با خدا و رسول نزاع نکرده است. "

این سخن اشاره است به این آیه کریمة:

«و من احسن قولا ممن دعا الی الله و عمل صالحا و قال اننی من المسلمین » (سوره فصلت، آیه 33)

"ترجمه: و چه کسی خوش گفتارتر است از آنکس که به‏ سوی خدا می‏خواند و عمل شایسته می‏کند و گوید که من از مسلمانانم. "

در باب حمل عیسی(ع) نه ساعت و نه روز هم گفته شده است.

از جهت نحوه حمل

ضمنا شباهتی هم در نحوه حمل و وضع هست که هر دو کُرهاً بوده است؛ اما مریم(س) به خاطر اینکه فرشته بر او ظاهر شد و مریم(س) گفت:« انی اعوذ بالرحمن ‏منک ان کنت تقیا»(من از تو به خدا پناه می برم اگر پرهیزکار باشی) و گفت:« یا لیتنی مت قبل هذا» (ای کاش قبل از این مرده بودم.)

و حضرت زهرا(س) به واسطه اینکه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) خبر داده بود که «فرزند او» کشته خواهد شد، و چون به حضرت گفته شد که ائمه معصومین (علیهم السلام) از ذریه او خواهند بود، راضی شد.

در باب حمل حضرت سیدالشهدا(ع) اگر تولد آن حضرت در سوم شعبان و تولد امام حسن مجتبی (علیه السلام) در نیمه رمضان باشد، ممکن نیست آنچه در بعضی روایات رسیده که فاصله آنها شش ماه و ده روز است درست بیاید. شش ماه و ده روز، با روایاتی منطبق است که تولد حضرت را در آخر ربیع‏ الاول ذکر کرده.

از جهت مبارک بودن

همچنین در زمینه مبارک بودن نیز بین این دو شباهت وجود دارد.

عیسی (علیه السلام) می فرماید:«و جعلنی مبارکا»

ترجمه: مرا مبارک قرار داد.

و درباره امام حسین(علیه السلام) نیز آمده است:«و جعل الشفاء فی تربته و الاجابة تحت قبته و الائمة فی ذریته»

"ترجمه: خداوند شفا را در تربت او ، و اجابت دعا را زیر بارگاه او، و ائمه معصومین علیهم السلام را از نسل وی قرارداده است."

منبع:تبیان

حضور مسیحیان در حرم امام حسین(علیه السلام)کربلای معلی