به گزارش خبرنگار اعزامی لبیک از نجف اشرف ، ستاد عتبات و عمره دانشگاهیان دفاتری در هتل های محل اقامت دانشگاهیان تدارک دیده است که زائران دانشگاهی در آنها به ثبت دلنوشته ها و خاطرات خود از این سفر می پردازند .

گفتنی است که در پایان بیستمین دوره اعزام دانشگاهیان، دلنوشته ها بررسی و به بهترین آنها جوایز نفیسی اهدا خواهد شد .در ادامه دل نوشته یکی از زائرین دانشجو را در نجف اشرف می خوانید.

سلام ای مولای من!

اولین بار که قدم برآستانت نهادم یا علی ، چشمم به ضریح بهشتی افتاد ، سلامی دادم و روبه روی ضریح به حکم ادب در کنار درب حرم ایستادم !

خواستم بگویم آقا ... بچه هایم ، که کربلای حسین را بیاد آوردم ، خجل گشتم و سربه زیر افکندم ،خواستم برای خودم دعا کنم به یاد غربت شما و دست بسته و سلام های بی جواب افتادم . همسرم حاجتی دارد آقا ! چشمم به درب افتاد ، به یاد درب خانه و میخ و آتش افتادم ، اشک در چشمانم خشکید و عرق سرد به پیشانیم نشست ...!

حاجتی ندارم مولا . می خواهم کمی درد و دل کنم تا دلم باز شود ، که شب و چاه و ناله و اشک به یادم آمد . درمانده و شرمنده خواستم برگردم که به یاد آوردم که تو آن مولایی که با قاتل خویش هم ، سپردی که حسن(ع)با او مدارا کند.مولا و آقایی که به قاتل خود رحم کند ، حتما به من مسکین گنهکار هم گوشه چشمی خواهد انداخت .

مهدیه جمال؛ کاروان خراسان رضوی به مدیریت آقای غفاریان