روشنايي حرم مطهر امام حسين(ع) در ۱۰۰ سال پيش چگونه بود؟

۱۳۹۷/۰۴/۱۶ ۰۹:۰۲:۴۶

سيد محمدهارون حسيني زنگي پوري، يكي از عالمان شيعه هند است كه در سال ۱۳۲۸ق. (۱۲۸۹ش.) به عتبات عاليات سفر كرد و پس از بازگشت به وطن، توصيف هاي خود را در قالب سفرنامه اي به نگارش درآورد.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني لبیک به نقل از پایگاه اطلاع رسانی حج، اين عالم شيعي هندي در سفرنامه اش كه "رحلةُ عراقية" نام دارد، حرم امام حسين عليه السلام را در سال 1289 هجري شمسي براي ما دقيق و جالب توصيف مي كند.

يكي از موضوعاتي كه براي نويسنده اين سفرنامه جالب بوده است، چگونگي تامين روشنايي حرم مطهر بوده است. وي با تفصيل و آب و تاب اين وضعيت را بيان مي كند كه اكنون براي ما جذاب و جالب است بدانيم در 100 سال قبل كه برق نبود، حرم مطهر امام حسين عليه السلام چگونه در شبها، آماده مناجات و زيارت زايران و علاقه مندان به حضرت مي شده است.

او در توصيف چگونگي روشنايي حرم مطهر امام حسين عليه السلام، در سال 1289 هجري شمسي مي نويسد:

در هر شب، شمع ها و چراغ ها وسط حرم و اطراف آن كه بالغ بر 500 عدد بود، روشن مي شد. فتيله هاي شمعي بزرگ كه طول آن 2 ذراع و حتي بالاتر آن و به اندازه قد انسان بود كه قيمت هر كدام از آنان، نيم روپيه انگليس بود. هنگام غروب آفتاب، عده اي از مردان كه كارشان اين بود، ابتدا از باب القبله وارد حرم شده كنار مرقد شريف قرار مي گرفتند و اولين شمع را در بالاسر مطهر روشن مي كردند و سپس در دو صف ابتدا شمع ها و چراغ هاي اطراف ضريح و سپس حرم مطهر را روشن مي كردند. به گمانم حدود بيست نفر بودند كه اين كار را انجام مي دادند كه ابتدا بزرگشان شمع را روشن و در جاشمعي قرار مي داد و سپس ديگران ادامه مي دادند."