یکی از بخش های همایش دانشجویی احلی من العسل،قرائت دل نوشته،خاطره و یا مقاله توسط زائرین است که با استقبال ایشان مواجه شده است.در ادامه بخشی از دل نوشته یکی از زائرین دانشجو آمده است.

احلی من العسل یعنی:

تو بمان، من می روم...

احلی من العسل یعنی:

مولایم!

می میرم اگر نروم...،من می روم...

اما...

بگذار تاریخ روایتگری کند:

احلی من العسل یعنی:

دیوار کعبه شکافت...

علی، به یاری پیامبر(ص) شتافت...

احلی من العسل یعنی:

مولا جان، تو بمان، پشت در، من می روم...

یعنی، من بی علی، از این کوچه نمی روم...

یعنی، علی! غل و زنجیر وغلاف شمشیر، نرو...

یعنی، محسن، مسمار، آتش و در و دیوار ، نرو...

احلی من العسل یعنی:

زهرا! یک کوچه، تنها، بی علی...

یعنی، علی، شب، چاه، بی کسی...

احلی من العسل یعنی:

حسن، صلح، جام زهر...

مثل پدر، غریب، تنها، مضطر...

احلی من العسل یعنی:

زینب، "ما رأیت الا جمیلا"

یعنی اکبر، شهید، اما "ارباً اربا"...

یعنی، زینب، غروب، بالای تل...

یعنی حسین، شب، ته گودال...

بگذار تاریخ روایتگری کند...

احلی من العسل یعنی:

گردان کمیل، گردان حنظله...

یعنی فکه، دوکوهه، فاو، شلمچه...

احلی من العسل یعنی:

من روی سیم خاردار می خوابم، شماها بروید!

من، تانک، ١٣سالگی...شماها بروید!

احلی من العسل یعنی:

"هل من ناصر" حسین(ع) بی جواب نمانده است امروز...

یعنی خواهرش، بی مدافع حرم نمانده است امروز...

احلی من العسل یعنی:

تو بمان، من می روم...

احلی من العسل یعنی:

مولایم!

می میرم اگر نروم...،من می روم...

محسن ملک لی؛دانشجوی دکتری ترویج کشاورزی از دانشگاه تهران