به گزارش پایگاه اطلاع رسانی لبیک،راحله اکبری؛دانشجوی رشته روان شناسی دانشگاه امیر کبیر اراک فرزند شهید محمد اکبری، جانباز شیمیایی است که 5 سال است به رحمت خدا رفته اند .هنوز حال و هوای زیارت سیدالشهدا(ع) در کلامش موج می زند.او خاطره ای شیرین از سفر به عتبات همراه با کاروان های دانشجویی را برای ما بازگو کرد.

در همایش "احلی من العسل" که ویژه کاروان های دانشگاهی است و در کربلا برگزار می شود، هر بار دو نفر از دانشجویان و یا اساتید در مورد موضوعاتی که از قبل در سایت لبیک اعلام شده،سخنرانی می کنند. نماینده ستاد در عراق به من نگین و پارچه متبرک حرم سیدالشهدا(ع) هدیه دادند. پارچه روپوش مرقد منور امام حسین(ع) بود که از روی مزار مطهر عوض شده بود و نگین انگشتری سنگی است که هفتاد سال مجاور حرم مقدس بود.اصلا فکر نمی کردم لایق چنین هدایایی باشم.آن قدر برایم متبرک است که همیشه آنها را به همراه دارم.

از کربلا برگشتیم. دو دوست در دانشگاه داشتم که مانتویی بودند و محجبه نبودند. وقتی برای آنها از سفر کربلا و هدیه ای که نصیبم شده بود تعریف کردم آن قدر به من التماس کردند که تو را به خدا کمی از پارچه روپوش مرقد امام حسین(ع) برای تبرک به ما بده! من از تارهای پارچه بیرون کشیدم و به این دو دوستم دادم. این ها دخترهای مانتویی بودند و باحجاب هم نبودند. یک هفته بعد این دو دوستم را در دانشگاه دیدم که چادری و محجبه شده اند. گفتند ما دلمان می خواهد کربلا برویم.اتفاقا در اربعین راهی کربلا شدند. به من گفتند تو اصلا با این یک تکه پارچه متبرک ما را متحول کردی.حالا هر وقت آن ها را در دانشگاه می بینم خودم تعجب می کنم. به آنها می گویم شماها از من باحجاب تر شده اید، اصلا باورم نمی شود شما همان آدم های قبل هستید.

حالا این خاطره برایم خیلی شیرین است چون این پارچه متبرک از روپوش مرقد مطهر سیدالشهدا(ع)دو دانشجو را محجبه و کربلایی کرد.