بهار کربلا

خون حق، فرزند حیدر، بضعة الطاها، حسین

میوه ی جان و جهان حضرت زهرا، حسین

اسم اعظم، نور عالم، سوره ی زیبای عشق

صورت الحق، سیرت الرب، آیت العظما، حسین

هم امیر کاروان و هم ستون خیمه گاه

هم امید و هم پناه زینب کبری، حسین

کشته شد تشنه کنار ساحل دریا و لیک

می کند صحرای دل را ساحل دریا، حسین

یک طرف دیو و دد و نامردمان ده ها هزار

یک طرف سردار والا، بی کس و تنها، حسین

صبح در بازار شام و شامگه بزم شراب

می شود غوغا به هر جا می کند مأوا، حسین

می چکد خونش ز برگابرگ تاریخ بشر

می کند هر روز ما را روز عاشورا، حسین

زائر کویش شدم در اول ماه رجب

چنگ زد دست دلم بر عروة الوثقی، حسین

سبز گردد هر دلی در این بهار کربلا

بارالها رحم کن بر هر که گوید یا حسین