اولین ضریح

.اولین ضریح

محمد بن علی بن حمزه گفته است:

عجیب‌ترین معجزه‌ای که ما در زمان خود، آن را مشاهده کردیم، این است که:

انوشیروان اصفهانی،‌ که مجوسی مذهب و صاحب منزلت و جاهی ویژه در نزد خوارزمشاه بود، زمانی، خوارزمشاه او را به عنوان مأمور، به نزد سلطان سنجر بن ملک شاه روان کرد؛‌ اما انوشیروان، که بیماری برص فاحشی پیدا کرده بود، می‌ترسید که نزد سلطان سنجر برود،‌ ولی از طرفی هم، چاره‌ای جز اطاعت نداشت.

وقتی او به طوس رسید، شخصی به او گفت: اگر نزد قبر حضرت رضا علیه‌السلام بروی و او را شفیع خود گردانی. تو را اجابت خواهد فرمود و مرض برص، از تو برطرف خواهد شد.

انوشیروان گفت: من غیرمسلمان می‌باشم؛ و شاید خدمتگزاران مشهد شریف،‌ مرا از داخل شدن در حرم، مانع شوند.

آن شخص گفت: خوب، لباس خود را تغییر بده، و در وقتی هم داخل شو که احددی بر حال تو، مطلع نشود.

انوشیروان، همان‌گونه عمل کرد و به قبر شریف رضوی آمد و سپس به تضرع و دعا پرداخت و آن حضرت را وسیله خود در نزد خدای تعالی قرار داد.

چون از حرم بیرون آمد، ناگهان نگاهی به دست خود انداخت و دید که هیچ اثری از برص، باقی نمانده است. آن‌گاه رخت‌های خود را از بدن بیرون آورد و دید که اثر برص،‌ به کلی ناپدید شده است.

او از مشاهده این امر عجیب، غش کرد؛ و چون به هوش آمد، اسلام آورد و سپس دستور داد تا ضریحی را از نقره درست کردند و به داخل مزار بردند؛ و همچنین اموال بسیاری را در این راه صرف کرد.[1]



[1] . احمدی جلفایی،حمید، مسیحای طوس، ص45-46، به نقل ازالثاقب فی المناقب، ص 206