گزیده سخنان امام رضا علیه‌السلام

.گزیده سخنان امام رضا علیه‌السلام

1.زنده کردن دستورهای اهلبیت

«رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً أَحْيَا أَمْرَنَا فَقُلْتُ لَهُ وَ كَيْفَ يُحْيِي أَمْرَكُمْ قَالَ يَتَعَلَّمُ عُلُومَنَا وَ يُعَلِّمُهَا النَّاسَ فَإِنَّ النَّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحَاسِنَ‏ كَلَامِنَا لَاتَّبَعُونَا»[1]؛

عبدالسلام هروی گوید: ازحضرترضا علیه‌السلام شنیدم می‌فرمود:خداوند رحمت کند آن بنده‌ای را که دستورات ما را زنده کند، عرض کردم چگونه دستورات شما را زنده کند؟
فرمود: علوم و معارف ما را بیاموزد، و به مردم تعلیم دهد، زیرا اگر مردم خوبیهای سخنان و دستورات ما را فراگیرند از ما متابعت خواهند کرد. 

2. سه ویژگی مومن

«لَا يَكُونُ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِناً حَتَّى يَكُونَ فِيهِ ثَلَاثُ خِصَالٍ سُنَّةٌ مِنْ رَبِّهِ وَ سُنَّةٌ مِنْ نَبِيِّهِ وَ سُنَّةٌ مِنْ وَلِيِّهِ فَأَمَّا السُّنَّةُ مِنْ رَبِّهِ فَكِتْمَانُ سِرِّهِ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ- عالِمُ‏ الْغَيْبِ‏ فَلا يُظْهِرُ عَلى‏ غَيْبِهِ أَحَداً إِلَّا مَنِ ارْتَضى‏ مِنْ رَسُولٍ‏وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ نَبِيِّهِ فَمُدَارَاةُ النَّاسِ فَإِنَّ اللَّهَ‏ عَزَّ وَ جَلَّ أَمَرَ نَبِيَّهُ ص بِمُدَارَاةِ النَّاسِ فَقَالَ‏ خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ‏ وَ أَمَّا السُّنَّةُ مِنْ وَلِيِّهِ فَالصَّبْرُ فِي الْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ».[2]

حارث بن دلهاث غلام حضرت رضا علیه‌السلام گفت از آن جناب شنیدم می‌فرمود:
مؤمن دارای ایمان نخواهد بود تا آنگاه که در او سه خصلت باشد یکی از خدا و دیگری از پیغمبر و سوم از امام.
اما سنت خداوند پوشیدن اسرار است، پروردگار می‌فرماید: «عالم الغیب فلا یظهر علی غیبه أحدا الا من ارتضی من رسول».
و اما سنت پیغمبر مدارا کردن با مردم است، زیرا خداوند متعال پیغمبر خود را به مدارا کردن با مردم امر کرده و فرموده خذ العفو و امر بالعرف.
و اما سنت امام صبر و شکیبائی در مشکلات است. 
3. برطرف کردن اندوه دل مومن

«أَوْحَى‏ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى دَاوُدَ ع إِنَّ الْعَبْدَ مِنْ عِبَادِي‏ لَيَأْتِينِي بِالْحَسَنَةِ فَأُدْخِلُهُ الْجَنَّةَ قَالَ يَا رَبِّ وَ مَا تِلْكَ الْحَسَنَةُ قَالَ يُفَرِّجُ عَنِ الْمُؤْمِنِ كُرْبَتَهُ وَ لَوْ بِتَمْرَةٍ قَالَ فَقَالَ دَاوُدُ ع حَقٌّ لِمَنْ عَرَفَكَ أَنْ لَا يَنْقَطِعَ رَجَاؤُهُ مِنْكَ».[3]

داود بن سلیمان از حضرت رضا علیه‌السلام روایت کرده که حضرت صادق فرمود: خداوند متعال برای داود پیغمبر وحی فرستاد که بنده‌ای از بندگانم با کارهای شایسته خود را به من نزدیک می‌کند و من هم او را داخل بهشت می‌کنم.
داود گفت: بارخدایا آن کار شایسته چیست؟
فرمود: اندوه دل مؤمن را برطرف می‌کند اگر چه به وسیله یک دانه خرما باشد.
داود عرض کرد: حق است بر کسی که تو را شناخت امید خود را از تو قطع نکند.

4. بهترین نوع صله رحم

‏ «صِلْ‏ رَحِمَكَ‏ وَ لَوْ بِشَرْبَةٍ مِنْ مَاءٍ وَ أَفْضَلُ مَا تُوصَلُ بِهِ الرَّحِمُ كَفُّ الْأَذَى عَنْهَا وَ صِلَةُ الرَّحِمِ مَنْسَأَةٌ فِي الْأَجَلِ مَحْبَبَةٌ فِي الْأَهْل‏».[4]

ابونصر بزنطی از حضرت رضا علیه‌السلام روایت کرده که حضرت صادق علیه‌السلام فرمود:
با ارحام خود محبت و مهربانی کنید ولو به شربت آبی باشد، و بهترین نوع صله ارحام رفع آزار و اذیت نسبت به آنان است. صله رحم مرگ را به تأخیر انداخته و موجبات محبت را در میان خانواده افزایش می‌دهد.

5. صله رحم و برکات آن

«مَنْ ضَمِنَ‏ لِي وَاحِدَةً ضَمِنْتُ‏ لَهُ أَرْبَعَةً يَصِلُ رَحِمَهُ فَيُحِبُّهُ اللَّهُ وَ يُوَسِّعُ عَلَيْهِ فِي رِزْقِهِ وَ يَزِيدُ فِي عُمُرِهِ وَ يُدْخِلُهُ الْجَنَّةَ الَّتِي وَعَدَهُ».[5]

طائی از حضرت رضا علیه‌السلام روایت کرده که حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمود:
هر کس انجام یک عمل را برای من تضمین کند، من انجام چهار عمل را برای او ضمانت می‌کنم، با ارحام خود رفت و آمد کند تا خداوند او را دوست بدارد، و روزیش را زیاد کند، و عمرش را طولانی گرداند، و او را داخل بهشت نماید.


6.مومن دروغگو نیست

« سُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ ص يَكُونُ الْمُؤْمِنُ جَبَاناً قَالَ نَعَمْ قِيلَ‏ وَ يَكُونُ بَخِيلًا قَالَ نَعَمْ قِيلَ وَ يَكُونُ كَذَّاباً قَالَ لَا».[6]

معمر بن خلاد از حضرت رضا علیه‌السلام روایت کرده که از حضرت رسول صلی الله علیه و آله پرسیده شد:
مؤمن ترسو هست؟ فرمود: آری.
گفته شد بخیل هم هست؟ فرمود: آری.
گفته شد دروغ هم می‌گوید؟ فرمود مؤمن دروغگو نیست.

7.گناهان کوچک

« الصَّغَائِرُ مِنَ الذُّنُوبِ طُرُقٌ إِلَى الْكَبَائِرِ وَ مَنْ لَمْ يَخَفِ اللَّهَ فِي الْقَلِيلِ لَمْ تخفه [يَخَفْهُ‏] فِي الْكَثِير».[7]

ابراهیم بن عباس از حضرت رضا علیه‌السلام روایت کرده که فرمود:
گناهان کوچک برای گناهان بزرگ راه باز می‌کنند، و اگر کسی در معصیت‌های کوچک از خداوند نترسید در معصیت‌های بزرگ هم نخواهد ترسید.

8. برکات تلاوت یکصد آیه از قرآن

«إِذَا خِفْتَ أَمْراً فَاقْرَأْ مِائَةَ آيَةٍ مِنَ الْقُرْآنِ مِنْ حَيْثُ شِئْتَ ثُمَّ قُلِ اللَّهُمَ‏ اكْشِفْ‏ عَنِّي الْبَلَاءَ ثَلَاثَ مَرَّات‏.»[8]

طبرسی به سند خود از حضرت رضا علیه‌السلام روایت کرده که فرمود:
هر گاه از چیزی ترسیدی صد آیه از قرآن مجید را از هر جا که خواستی قرائت کن، و سپس سه مرتبه بگو: «اللهم اکشف عنی البلاء».

9. عیادت بیمار

« إِذَا مَرِضَ أَحَدُكُمْ فَلْيَأْذَنْ لِلنَّاسِ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِ فَإِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا وَ لَهُ دَعْوَةٌ مُسْتَجَابَة».[9]

حضرت رضا علیه‌السلام فرمود هرگاه یکی از شما مریض شد، اجازه دهید مردم از وی عیادت کنند؛ زیرا در اثر دعای مستجاب یکی از آنها خداوند او را شفا می‌دهد.[10]

10.اهمیت نماز‌های پنج‌گانه

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏: «لَا يَزَالُ الشَّيْطَانُ‏ ذَعِراً مِنَ الْمُؤْمِنِ‏ مَا حَافَظَ عَلَى الصَّلَوَاتِ الْخَمْسِ فَإِذَا ضَيَّعَهُنَّ تَجَرَّأَ عَلَيْهِ وَ أَوْقَعَهُ فِي الْعَظَائِمِ».[11]

احمد بن عامر طائی از حضرت رضا علیه‌السلام از پدرانش از علی علیهم‌السلام روایت کرده که حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمود:
شیطان از مؤمن دلتنگ است مادامی که نمازهای پنجگانه را به جای آورد، هر گاه نماز خود را ترک گفت شیطان بر او مسلط می‌گردد و او را گرفتار گناه و فساد می‌کند.

11. صدقه صبحگاهی

...عَنْ عَلِيٍّ عَنِ النَّبِيِّ ص قَالَ: بَاكِرُوا بِالصَّدَقَةِ فَمَنْ بَاكَرَ بِهَا لَمْ يَتَخَطَّاهُ الدُّعَاء».[12]

امام رضا علیه‌السلام از حضرت رسول صلی الله علیه و آله روایت می‌کند که فرمود: هر روز صبح قبل از هر چیز صدقه بدهید، هر کس صدقه بدهد دعایش مستجاب می‌گردد.



[1] عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج1 ، ص 308.

[2] . الكافي (ط - الإسلامية) ، ج‏2 ، ص241

[3] . عيون أخبار الرضا عليه السلام ، ج‏1 ، ص313

[4] . الكافي (ط - الإسلامية) ؛ ج‏2 ؛ ص151

[5] . عيون أخبار الرضا عليه السلام ؛ ج‏2 ؛ ص37

[6] . برقى، احمد بن محمد بن خالد، المحاسن ؛ ج‏1 ؛ ص118

[7] . عيون أخبار الرضا عليه السلام ، ج‏2 ، ص180

[8] .طبرسى، حسن بن فضل‏ ، مكارم الأخلاق ،ص363

[9] . وسائل الشيعة ؛ ج‏2 ؛ ص414

[10]. همان، ص591، به نقل از مکارم‌الاخلاق، ص417

[11] . عيون أخبار الرضا عليه السلام ، ج‏2 ، ص28

[12] . عيون أخبار الرضا عليه السلام ، ج‏2 ، ص62

ارسال نظر