روضه مطهّره و فضيلت آن‏

روضه مطهّره و فضيلت آن‏

آنچه به عنوان «روضه» مطرح است، آن بخش از مسجد النبى است كه در ميان منبر و خانه يا خانه‏هاى پيامبر صلى الله عليه و آله قرار گرفته است.

اصطلاح «روضه» و نامگذارى اين مكان مقدس بدين اسم، برگرفته از گفتار رسول خدا و از متن حديثهايى است كه از آن بزرگوار نقل گرديده است.

در فضيلت روضه مطهر، حديثهاى متعددى از طريق اهل سنت و شيعه و در منابع حديثى هر دو گروه از پيامبر صلى الله عليه و آله نقل شده است. همچنين در بيان ائمه عليهم السلام و در گفتار علما و دانشمندان‏[1] بر عبادت و دعا در اين نقطه از مسجد تأكيد و سفارش شده است:

رسول خدا صلى الله عليه و آله در حديثى فرمود:

«ما بَينَ بيتي وَمِنْبَري روضةٌ مِنْ رياضِ الجنّة وَمِنْبَري عَلى حَوْضي»[2]«فاصله بيت و منبر من باغى است از باغهاى بهشت و منبر من در بالاى حوض من قرار گرفته است»

و در حديث ديگر آمده است:

«وَمِنبَري علي تُرْعة مِنْ تُرَعِ الجَنَّةِ»

«منبر من در كنار درى از درهاى بهشت قرار گرفته است.»

در روايت ديگر، امام صادق عليه السلام به معاوية بن عمّار فرمود: «در كنار منبر بايست و حمد و ثناى خدا را به جاى آور و حاجت خود را بخواه؛ زيرا پيامبر صلى الله عليه و آله فرموده: «بين مِنْبَرِي وَ بَيتي رَوضَةٌ مِنْ رِياضِ الْجَنَّةِ».[3]

علما و دانشمندان در توضيح مفهوم اين حديث شريف و در بيان تشبيه اين مكان مقدس به «روضه‏اى از رياض جنت» وجوه مختلفى ذكر كرده‏اند كه نقل آنها خارج از موضوع است ولى به طور اجمال آنچه در مفهوم اين حديث به نظر مى‏رسد اين است كه روضه و اين بخش از مسجد النبى در نزول رحمت الهى و استجابت دعاى مؤمنان و نيل بندگان به سعادت معنوى و اخروى، همانند روضه‏اى است از رياض جنت. آرى اين مكان مقدس از نظر فضيلت و شرافت در حدّى است كه از تصوّر ما خارج و فكر ما از درك حقيقت آن عاجز و قاصر است؛ زيرا با مقايسه اين حديث شريف با حديث ديگر درباره مسجد رسول خدا صلى الله عليه و آله كه فرمود: «صلاة في مسجدي هذا خيرٌ من ألفِ صلاة فيما سواه من المساجد الّا المسجد الحرام».[4]

يا «صلاة في مسجدي هذا تعدل بعشرة آلاف صلاة»[5] مى‏توان به آن افق اعلا كه روضه مطهره قرار دارد تماشا كرد و به اهمّيت و فضيلت عبادت در اين مكان شريف و ارزش و ثواب دعا ونيايش در اين نقطه از مسجد پى برد كه اگر نماز خواندن در جاى جاى‏مسجد النبى بهتر از هزار نماز در همه مساجد، حتى مسجد الاقصى بجز مسجد الحرام است، و يا يك نماز در آن معادل است با ده هزار نماز در ساير مكانها و بقاع، طبعاً پاداش عبادت و نماز در «روضه» كه به وسيله شخص رسول خدا صلى الله عليه و آله معرفى شده است، به مراتب افزون‏تر خواهد بود و چنين ثواب و پاداش، كه قطره‏اى است از اقيانوس بيكران فضل و رحمت الهى، مى‏تواند نيل به بهشت برين و رسيدن به مرتبه اعلاى غفران الهى و صعود به درجاتى از قلّه رضوان خداوندى گردد؛ «وَرِضوانٌ من اللَّه أكبر». به هر حال همه اين مواهب و كرامتها از روضه مطهّره سرچشمه گرفته است.



[1] ( 1). سيد بن طاوس در مصباح الزائر، صص 24 و 25 در اين باره بيان زيبايى دارد.

[2] ( 2). فروع كافى؛ ج 4، ص 556؛ صحيح بخارى، ابواب فضائل المدينه، ح 1789 و ابواب التطوّع، ح 1137، 1138؛ صحيح مسلم، ح 1390 و 1391؛ مسند احمد، ج 2، ص 236، 297، 438 و 466

[3] ( 1). كامل الزيارات، ص 16

[4] ( 2). فروع كافى، ج 4، ص 556؛ كنز العمال، ج 12، صص 257 و 258

[5] ( 3). فروع كافى، ج 4، ص 556

ارسال نظر