اماكن زيارتى شهر نجف‏

اماكن زيارتى شهر نجف‏

1. حرم مطهر حضرت على (ع):

مهمترين مكان مقدس شهر نجف حرم مطهر حضرت على (ع) است كه اصولًا شهر نجف به بركت اين مكان مقدس ساخته شد و اماكن زيارتى بعدى در كنار آن قرار گرفته‏اند هرچند كه زيارتگاه‏هاى ديگرى متعلق به حضرت آدم و نوح و هود و صالح قبلًا در اين مكان وجود داشته است اما در حقيقت عزت شأن اين محل به دربرگرفتن جسد مطهر حضرت على (ع) است.

الف توصيف حرم مطهر:

ساختمان فعلى مرقد در حقيقت همان ساختمانى است كه شاه صفى ساخته است، قبر مطهر در زير گنبد بلندى است كه سرتاسر آن طلاپوش است و در اطراف قبر مطهر روضه‏اى است كه طول هر ضلع آن سيزده متر است ودر چهار سوى روضه مطهر رواق هاى مسقفى وجود دارد. در سمت شرقى روضه، ايوان طلا قرار دارد كه در دو سوى آن دو مناره طلاپوش قرار دارند.

اعجاز هندسى حرم:

شكل بناى مطهر حضرت على (ع) به گونه‏اى ساخته شده است كه:

1. چون آفتاب ظهر بر بناى حرم سايه افكند، بنا به گونه‏اى ساخته شده است كه سايه آن چون بر نقطه معينى فرود آيد، آن امر دليل وقوع ظهر شرعى است و اين مسأله در هنگام تابستان و زمستان تفاوتى نمى‏كند.

2. در هر سپيده دم اولين اشعه آفتاب بر ضريح مطهر مى‏تابد و اين مسأله در هنگام تابستان و زمستان تفاوتى نمى كند.

اين امر احتياج به دقت فراوان وآشنايى كافى با علم نجوم و هيئت دارد.

روضه شريف:

قبر مطهر حضرت على (ع) در وسط روضه مربعى شكل شريف قرار گرفته و بر بالاى قبر مطهر دو گنبد خارجى و داخلى وجود دارد، گنبد خارجى نوك تيز بوده و ضخامت ديواره‏هاى آن هشت سانتى متر وارتفاع آن از سطح ضريح 42 متر وقطر آن 16 متر و محيط قاعده آن 50 متر است، گنبد داخلى دايره‏اى شكل بوده وضخامت ديواره آن 60 سانتى متر و ارتفاع آن از سطح ضريح 35 متر وقطر آن 12 متر است.

گنبد بر روى حاشيه‏اى بلند كه ارتفاع آن 12 متر است قرار گرفته و اين حاشيه 12 پنجره براى نورگيرى وتهويه دارد. گنبد از درون و بيرون با نقش و نگارهاى بسيار زيباى اسلامى مزين شده است و مقرنس كارى آن از داخل با آيينه كارى زيبا وكاشيكارى و خطاطى و نقش‏هاى زيبا مزين شده است. سطح خارجى گنبد قبلًا كاشيكارى بود و پس از مشرف شدن نادرشاه به زيارت حرم مطهر، نامبرده دستور داد كه كاشيكارى گنبد و ايوان وگلدسته را طلاكارى كنند ومبالغ هنگفتى را در اين راه صرف نمود.

در زير گنبد قبر شريف قرار دارد و صندوقى از چوب ساج هندى كه يكى از شاهكارهاى منبتكارى اسلامى است و در آن صدف، عاج، آبنوس و انواع ديگرى از چوبهاى گرانقيمت و زيبا كار شده است و بر روى آن نوشته هايى به زبان عربى كنده كارى شده است، تاريخ ساخت اين صندوق 1202 ه ق است بر بالاى صندوق مقصوره‏اى از آهن قرار دارد و بر بالاى آن مقصوره ديگرى وجود دارد كه از نقره خالص ساخته شده و ظاهراً در دوره صفويان قرار داده شده بود. مقصوره اخير در سال 1361 ه ق با مقصوره جديد ديگرى تعويض شد كه اين مقصوره حاوى ده هزار و پانصد مثقال طلا و دو ميليون مثقال نقره بوده است و شاهكارى از هنر طلاكارى و نقره كارى به شمارمى‏رود.ديوارهاى روضه كه گنبد بروى آن قرار دارد هفده متر ارتفاع دارد و تا ارتفاع يك متر و نيم از زمين با مرمر پوشيده شده و بالاى آن نيز كاشيكارى بوده و مزين به نقوش و نوشته هايى از آيات قرآن كريم است، سپس تا حاشيه گنبد از سنگهاى گرانبها و نادر پوشانده شده است و پس از آن آيينه كارى قرار دارد كه توسط هنرمندان اصفهانى در دهه چهل شمسى انجام شده است.

روضه شريف شش در دارد، دو در غربى به رواق منتهى نمى‏شود زيرا كه در پشت آن پنجره‏اى از نقره قرار گرفته، دو در شرقى به سمت رواق مقابل در ايوان طلا منتهى مى شوند، ودو در شمالى كه در پشت سر امام قرار گرفته و به رواق منتهى مى‏شوند. دو در شرقى عبارتند از در سمت راست كه در سال 1376 ه ق نصب شده و توسط لطف على خان ايروانى اهدا شده بود و در سمت چپ كه در سال 1287 ه ق نصب شده است و ناصر الدين شاه قاجار آن را اهدا كرده بود هردو در مذكور از نقره ساخته شده بود و در سال 1376 ه ق با دو در طلايى زيبا كه هزينه ساخت آنها را حاج محمد تقى اتفاق طهرانى پرداخته بود تعويض گرديد. دو در شمالى كه به پشت ضريح منتهى مى‏شوند از نقره خالص ساخته شده و در گذشته يك در بوده است اما در سال 1366 ه ق از جاى خود برداشته شد و بجاى آن دو در گذاشته شد[1].

چهار در فوق الذكر راه‏هاى ورود و خروج مردم به روضه مطهر است.



[1] ( 1) محمد على جعفر التميمى مشهد الامام أو مدينه النجف ص 221241

ارسال نظر