پیوندها
وبلاگ
پرسش و پاسخ
هانی بن عروه
1- تاثر و اندوهگین شدن امام حسین (ع) پس از شنیدن خبر شهادت هانی
زمانى كه امام حسين (عليه السلام) از شهادت هانى و مسلم مطلع شدند ناراحت شدند و برای آن دو دعا کردند و مكرر مىفرمود: انا لله و انا اليه راجعون! رحمه الله عليهما.[40]
ابن اعثم چنین آورده: فاستعبر الحسين باكيا ثم قال: إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُون[41]
امام حسين عليه السلام چون از شهادت مسلم و هاني خبر يافت، به شدت گریستند سپس کلمه استرجاع راخواندند.
نیز طبری آورده: زمانی که امام حسين عليه السلام از شهادت مسلم و هاني مطلع شد نوشتهاى بیرون آورد و برای حاضران خواند: بسم الله الرحمن الرحيم اما بعد: خبرى فجيع و دردناک به ما رسیده و آن كشته شدن مسلم بن عقيل و هانى بن عروه و عبدالله بن بقطر است. شيعيانمان ما را بىياور گذشتهاند...[42]
2- یاد کردن امام هانی
روز عاشورا، امام حسین(ع) به راست و چپ نگریست و هیچ یک از اصحاب و يارانش را ندید جز آنان که پیشانی بر خاک ساییده و صدایی از آنها به گوش نمیرسید، پس ندا داد:
يا مسلم بن عقيل! و يا هاني بن عروة! و يا حبيب بن مظاهر! و يا زهير بن القين! و يا يزيد بن مظاهر! و يا يحيى بن كثير! و يا هلال بن نافع! و يا إبراهيم بن الحصين! و يا عمير بن المطاع! و يا أسد الكلبي! و يا عبد الله ابن عقيل! و يا مسلم بن عوسجة! و يا داود بن الطرماح! و يا حر الرياحي! و يا علي بن الحسين! و يا أبطال الصفا! و يا فرسان الهيجاء! ما لي أناديكم فلا تجيبوني، و أدعوكم فلا تسمعوني؟! أنتم نيام أرجوكم تنتبهون، أم حالت مودتكم عن إمامكم فلا تنصرونه؟![43]
اي مسلم بن عقيل! اي هانی بن عروه، اي حبيب! اي زهيربن قین...!
ای دلاور مردان خالص! و ای سواران میدان نبرد! چه شده است شما را صدا میزنم؛ ولی پاسخم را نمیدهید؟ و شما را میخوانم؛ ولی دیگر سخنم را نمیشنوید؟ آیا به خواب رفتهاید که به بیداریتان امیدوار باشم؟ یا از محبت امامتان دست کشیدهاید که او را یاری نمیکنید؟...
نکته آخر این که: در فضیلت هانی همین بس که نسبت به ایشان زیارت مخصوصی وارد شده: در مقابل قبر بایست و پس از سلام به رسول خدا(ص) بگو:
سلام الله العظيم و صلواته عليك يا هاني بن عروة، السلام عليك أيها العبد الصالح، الناصح لله و لرسوله و لأميرالمؤمنين، و الحسن و الحسين عليهم السلام، اشهد أنك قتلت مظلوما، فلعن الله من قتلك، و استحل دمك، و حشي الله قبورهم نارا، أشهد أنك لقيت الله و هو راض عنك بما فعلت و نصحت، و اشهد أنك قد بلغت درجة الشهداء، و جعل روحك مع أرواح السعداء، بما نصحت لله و لرسوله مجتهدا، و بذلت نفسك في ذات الله و مرضاته، فرحمك الله و رضي عنك و حشرك مع محمد و آله الطاهرين، و جمعنا و إياكم معهم في دار النعيم، و سلام عليك ورحمة الله، سپس دو رکعت نماز بخوان و به ایشان هدیه کن...[44]
[40]. شیخ مفید، پیشین، ج 2، ص 74 و الطبري، أبو جعفر محمد بن جرير؛ پیشین، ج 5، ص 397.
[41]. الكوفى، أبو محمد أحمد بن اعثم؛ پیشین، ج 5، ص 64.
[42]. الطبري، أبو جعفر محمد بن جرير؛ پیشین، ج 5، ص 398.
[43]. لجنة الحديث في معهد باقر العلوم(ع)، موسوعة كلمات الإمام الحسين(ع)، دار المعروف للطباعة والنشر، 1416/1995، چاپ اول، ص 581 - 582 و البحراني، عبد العظيم المهتدي؛ من أخلاق الإمام الحسين (ع)، قم، انتشارات شريف الرضي، 1421/2000، انتشارات شريف الرضي، چاپ اول، ص 250 و يعقوب، أحمد حسين؛ كربلاء، الثورة و المأساة، بیروت، الغدير للطباعة و النشر و التوزيع، 1997، چاپ اول، ص 339.
[44]. محمد بن المشهدي، المزار، تحقيق: جواد القيومي الاصفهاني، قم، نشر القيوم، 1419، چاپ اول، ص 180 و علامه مجلسى، پیشین، ج 97، ص 429 و سيد بحر العلوم، الفوائد الرجالية، تحقيق و تعليق: محمد صادق بحر العلوم، حسين بحر العلوم، تهران، مكتبة الصادق، 1363ش، چاپ اول، ج 4، ص 43 - 42.
واکنش امام حسین(ع) به شهادت هانی
خبر شهادت هانی و مسلم در میانهٔ راهکوفه، در منزلی به نامثعلبیه[۳۲]یازرود[۳۳]یاقادسیه[۳۴]و یاقطقطانه[۳۵]، بهامام حسین(ع)رسید. امام بر مرگ آن دو گریست وآیه استرجاعرا خواند و چندین مرتبه از خداوند برای آنان درخواست رحمت کرد.[۳۶]عبدالله بن زبیر اسدی، در قطعه شعری، شهادت آن دو را وصف کرده است[1]
[1] رجوع کنید به دینوری، ص۲۴۰۲۴۱؛ طبری، ج۵، ص۳۸۰.
