آياتي از قرآن كريم، مبيّن ادب تشرف به حضور رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم،مراعات آداب آن محضر نوراني، چگونگي ندا دادن و سخن گفتن با آن حضرت و مانند آن است. رعايت آن ادب تشرف و آداب حضور، سهمي بسزا در بهره مندي از مواهب و عنايات خاص دارد.
براساس آيه شريفه: يا ايها الذين ءامنوا لاتدخلوا بيوت النبي إلا ان يؤذن لكم... مذكور اولاً، فقط مؤمنان مجازند به ضيافت رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم بروند؛ زيرا خطاب به اهل ايمان است؛ يَا أيُّهَا الَّذِينَ ءَامنُوا ... . ثانياً،بايد اين حضور با استيذان قبلي زائر و مهمامان و با اذن يادعوت ميزبان باشد؛ ...إلا أََن يُؤْذَن لَكُمْ .... وَ لِكنْ إِذا دعيتُم فََادْخُلُوا...) آنگاه اطعام نبوي انجام خواهد شد؛( فَإِذَا طَعِمْتُمْ...)  اين طعام، هم مي¬تواند ظاهري و مادي باشد وهم  باطني و معنوي كه غذاي روح است. چنان كه امام صادق (ع) در ذيل آيه شريفه فلينظرالانسان آن را فرا مي گيرد؛ «عِلْمُهُ الَّذي يَأخُذُهُ عَمَّنْ يَأخُذَهُ».
خداي سبحان درباره شرط استفاده ار تغذيه علمي و معنوي رسول اكرم صلّي الله عليه و آله و سلم مي فرمايد: در حضور پيامبر، با يكديگر مؤانسه نكرده و سخني را كه در آن اثري از حكمت و معرفت نيست ترك كنيد. مجلس پيامبر، مجلس علم و حكمت است، نه محفل انس و سرگرمي. اگر براي فراگيري معارف و نيل به كمالات به حضور آن حضرت آمده ايد پس سخني كه او را مي رنجاند بر زبان نياوريد؛ " وَ لاّ مُسْتَْأنسينَ لِحَديث إِنَّ ذلِكمْ كانَ يؤذي النَّبِي فَيَستَحْيي مِنَكُمَ."
بد خوري و پرخوري، استيناس و مؤانسه، مجلس انس داشتن در هتل ها و مهمان سراها، پرسه زدن در كوي و برزن و مانند آن، مانع احساس لذت مناجات و زيارت در مدينه است. شخصي در محضر رسول اكرم صلي الله عليه و آله وسلم آروغ زد، آن حضرت فرمود: اين چنين در حضور ديگران آروغ نزن. در غذا خوردن به قدر ضرورت و نياز اكتفا كن. آنان كه هميشه سيرند، در قيامت گرسنگي فراواني در پيش دارند؛ «اُكْفُفْ جُشاءَكَ، فَإنَّ أكْثَرَ النّاِس  فِي الدُّنْيا شبعًا أكْثَر هُمْ جُوعًا يَوْمَ القِيامَۀ». بايد توجه داشت كه در و ديوار و مانندآن، حاجب و مانع حضور  نيست و گرنه زائر نمي گفت: من شهادت مي دهم كه تو مرا مي بيني و سلام وكلامم رامي شنوي و جواب ميدهي؛ «اللهم إني... أعلم أن رسولك و خلفائك عليهم السلام أحياء عندك يرزقون، يرون مقامي و يسمعون كلامي و يردون سلامي ...»، «وأشهد أنك تسمع الكلام و الجواب». خداي سبحان غذاهاي مهماني رسالت را نيز مشخص كرد، كه از آن جمله نماز شب است. نمازي خاص  كه ا ز آن رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم است؛ (وَمِن اليَّل فَتَهَجَّدْ بِهِ ناِفلَهً لَكْ عَسي أنْ يَبَعثكَ رَبُّكَ مقامًا مَحْمُودا) مهمان واقعي رسول اكرم صلي الله عليه و آله  و سلم ممكن نيست از شب زنده داري محروم بماند؛ زيرا پذيرايي پيامبر، تهجّد است. امّا تهجّد در شب با سبح طويل روز كه خستگي مفرط آن مجال تهجّد را سلب كند، سازگار نيست.
زائران راستين نه تنهامهمان، كه وارثان رسول اكرم¬اند و بهره و نصيب ورثه، برتر و افزون تر از حظ مهمان است و او تابدانجا ميرسد كه خداي سبحان و فرشتگان بروي دورد و صلوات مي¬فرستد؛ " هو الذي يصلي عليكم و ملائكته ليُخْرِجَكُم من الظُلمات إلي النّور."
بنابرين، محصول مهماني رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم  صلوات خدا و ملائكه او بر زائران وارسته است. نتيجه اين درود و تحيت الهي،  نوراني شدن آنان است و انسان نوراني به طبيعت تيره و امور بي ارزش مادي چشم نمي دوزد؛ ظواهر فريبنده و بي ارزشي كه رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم درباره آن فرمود: اگر دنيا نزد خداي سبحان به اندازه بال پشه¬اي ارزش مي¬داشت، حتي جرعه آبي از دنيا نصيب كافران نمي كرد.