گاهي اگر با ماه صحبت کرده باشي
از ما اگر پيشش شکايت کرده باشي

گاهي اگر در چاه مانند پدر آه!
اندوه مادر را حکايت کرده باشي

گاهي اگر زير درختان مدينه
بعد از زيارت استراحت کرده باشي

گاهي اگر بعد از وضو مکثي کني تا
آيينه‌اي را غرق حيرت کرده باشي

در سالهاي سال دوري و صبوري
چشم انتظاري را شفاعت کرده باشي

حتي اگر بي‌آنکه مشتاقان بدانند
گاهي نمازي را امامت کرده باشي

يا در لباس ناشناسي در شب قدر
از خود حديثي را روايت کرده باشي

يا در ميان کوچه‌هاي سرد و تاريک
نان و پنير و عشق قسمت کرده باشي

پس بوده اي و هستي و مي‌آيي از راه
تا حق دل‌ها را رعايت کرده باشي

پس مردمک‌هاي نگاه ما عقيم اند
تو حاضری بي‌آنکه غيبت کرده باشي!