پر است خلوتم از ياد عاشقانه او 
گرفته باز دل کوچکم بهانه او

نسيم رهگذر اين بار هم نياورده
به دست قاصدکي نامه يا نشانه او

مسافران همه رفتند و باز جا ماندم 
کدام جاده مرا مي برد به خانه او

در اشتياق زيارت به خواب مي بينم
 کبوترانه نشستم بر آستانه او

منو دو بال شکسته، من و دو دست نياز 
چگونه پر بکشم سمت آشيانه او؟

غروب ابري پاييز مي چکد در من
پرم ز هق هق باران کجاست شانه او؟