لحن بابا بود لحن گفت و گوی فاطمه

با محمد مو نمی زد خلق و خوی فاطمه

در عبادت،در اطاعت،در نجابت بی نظیر

آب می شوید خودش را در وضوی فاطمه

ماه، ماتِ هیبت خورشید گونش می شود

می نشیند با خجالت روبروی فاطمه

مردم عالم همه در آرزوی جنت اند

جنت امّا بی گمان در آرزوی فاطمه!

اهل کوفه نیستیم و ما غلام حیدریم

تا نیابد بغض راهی تا گلوی فاطمه...

شیعه ایم و دایمأ مستِ سبوی مرتضی

شیعه ایم و دایمأ مستِ سبوی فاطمه

می رسد از راه روزی قائم آل علی

کوچه ها می گیرد از نو باز بوی فاطمه

راهیِ میخانه ی عشقیم، مقصد دور نیست:

کوچه ی احساس ـ نبش ِنور ـ کوی فاطمه

مهدی مهدی زاده،کاروان عمره دانشجویی،استان گیلان – کاروان سجاد(ع)