به گزارش خبرنگار اعزامی لبیک از کربلای معلی، محمدحسین فرهادیان؛ دانشجویی دکتری علوم سیاسی دانشگاه خوارزمی که برای اولین بار زائر حرم سیدالشهدا (علیه السلام) شده بود در توصیفی نوشت:برخی از مسائل، با آنچه در تصور بشر می گذرد، متفاوت است و کمتر انسانی است که در نگاه به تجربیات خود، این گزاره را تایید نکند.

سفر به عتبات عالیات نیز از جمله این تجربه ها بود، اگر قبلا از حلاوت زیارت مرقد امیرالمومنین(ع) و اباعبدالله(ع) شنیده بودیم امروز آن را با جان خود درک می کنیم، آنان که به زیارت حضرات مشرف شده اند که خود به این امر واقف هستند و آنها که نیامده اند با خواندن و شنیدن، به عمق آن راه نمی یابند... اما سفر عتبات تنها زیارت حرم های شریف نیست،دیدار مردم خوب عراق هم هست مسئله ای که نادیده می گیریم.

گاه یادمان می رود احترام فرهنگ مردمان این سرزمین را پاس بداریم که گاه با بزرگواری از کنار خطاهای ما می گذرند.

نیروهای امنیتی و نیروهای داوطلب و خدام حرم که به عشق اهل بیت(ع) و زوار، شب و روز در گرما و سرما، در حال خدمت رسانی هستند را نادیده می گیریم و حتی از یک سلام هم دریغ می کنیم.

به واقع یادمان می رود که میهمان هستیم و واجب است تا رعایت حال میزبان را بکنیم.زیارت بدون توجه به همدلی و همراهی با مردم عراق شاید برای ما حال معنوی خوبی داشته باشد اما به واقع در واقعیت زندگی معنوی ما که به زندگی تک تک مسلمین گره خورده است، بی اثر خواهد بود.

وقتی بخش هایی از حرم مطهر اباعبدالله(ع)، که در انتفاضه شعبانیه مورد هجوم صدامیان قرار گرفت، حفظ شده است و در موزه عتبه حسینی، تصاویر حمله وحشیانه صدام به حرم امام حسین(ع) به نمایش درآمده است، همه و همه برای ما پیام دارد که نمی توانیم به زیارت بیاییم و آنچه بر ملت عراق گذشته و می گذرد را نادیده بگیریم.

وقتی فضا برای حضور ایرانیان در عراق و زیارت امن و راحت روز به روز بیشتر می شود، باید با برقراری ارتباط نیکو با مردم عراق و همدلی و همزبانی با آنها کوشید. فراموش نکنیم که اجتماع مسلمین همیشه پر برکت بوده است و عبادات جمعی همیشه تجلیل شده است.

امروز فرصتی است برای وحدت بیشتر بین دو ملت عراق و ایران. شاید لازم باشد تا زمینه و هم آموزش برای ارتباط صحیح با مردم و اقشار مختلف مردم این کشور فراهم شود و هم از قشر فرهیخته به عنوان خط مقدم روابط فرهنگی و دیپلماسی عمومی برای همدلی و تبادل فرهنگی بین دوکشور استفاده گردد.

وقتی حجم گسترده ای از دانشگاهیان ما سالانه به عتبات مشرف می شوند، باید از این ظرفیت عظیم برای تعمیق و گسترش روابط دو کشور استفاده کرد. باید این ظرفیت را تشویق کرد تا از توانایی های خود برای بهره برداری بیشتر از این سفر استفاده کند. ما ارتباط قلبی با ملت عراق را برای آرمانی بزرگتر یعنی وحدت مسلمین می خواهیم و چه الگوی زیبایی خواهد بود این وحدت.

آرمان، آرمان بزرگی است اما شاید اقدام های به نظر کوچک ما مثل لبخند زدن و با عطوفت برخورد کردن با زوار و مجاوران حرم اهل بیت(ع) و یک سلام به نیروهای امنیتی و خدام حرم، گامی بزرگ برای این آرمان بزرگ باشد.