دکتر حسین خواجه پور از اساتید دانشگاه صنعتی شریف و یکی از اعضای جوان کاروان حج دانشگاهیان، 36 ساله است و سابقه تشرف به عمره را به صورت دانشجویی داشته،خوش برخورد است و تمام سوالات را که جواب می دهد لبخندی بر لب دارد.می گوید تا شب قبل از سفرحج مشغول تصحیح کردن برگه امتحانات و پروژه دانشجویان است.با اینکه به عمره مشرف شده اما می گوید درباره حج و عظمت آن دلشوره ای عجیب به دل دارم .در ادامه، شما را به خواندن این گفتگوی دلنشین دعوت می نمائیم.

از سفر عمره دانشجویی خود بگوئید

سال 87 که در دانشگاه صنعتی شریف مشغول به تحصیل بودم، به عمره دانشجویی مشرف شدم، مدیر کاروانمان آقای شعبانی بود و خوب چهره ایشان را به خاطر دارم .بعضی رفاقت های آن سفر هنوز هم ادامه دارد، سفر خیلی خوبی بود. این که دانشجو جوان است و آمادگی ذهنی و روحی بالاتری برای ارتباط گرفتن دارد این سفر را خیلی دلنشین می کند.

برای سفر حج تمتع چه آمادگی هایی در خود ایجاد کرده اید؟

با دستان خالی می روم و امیدم این است که همان وفودالرحمن باشیم و خودِ میزبان بتواند کاری کند، بالاخره دعوتمان کرده اند و خودشان هم ان شاءالله توفیق دهند تا از این فرصت استفاده کنیم.

به عنوان یک استاد و زائر جوان چه برنامه ای برای استفاده از لحظات معنوی این سفر دارید؟

با توجه به حس و حالی که از تجربیات سفر عمره دارم همه سعی ام این است که خودم را رها کنم و در اختیار فضا قرار دهم. تا جایی که بتوانم در مسجدالنبی و مسجدالحرام باشم، قرآن بخوانم، به کعبه نگاه کنم، اگر بتوانم روزه بگیرم و کارهایی انجام دهم که مرا آماده کند تا پیام های سفر را دریافت کنم و اثرش را با خودم در زندگی ام بیاورم. همه تلاشم این است که توصیه ها و مطالبی که در کتاب ها خوانده ام را عمل کنم.

مسئله ای که دارم این است که به طور کامل نمی توانیم از دغدغه ها و زندگی روزمره به خاطر جنس کار و تعهدی که به دانشگاه و دانشجوها داریم، منقطع شویم .در فصلی می رویم که تازه امتحانات برگزار شده و احتمالا در طول سفر باید نمره ها را وارد کنیم و پروژه دانشجویان را ارزیابی کنیم، یک مقدار این مسائل کار را سخت می کند، ولی دست ما نیست! قاعدتا خداوند باید کمک کند تا این موارد مزاحمتی برای سفر ایجاد نکند .

به دانشجوهایتان خبر دادید که به سفر حج مشرف می شوید ؟فکر می کنید بعد از بازگشت از سفر چه تاثیری می توانید بر روی دانشجوها داشته باشید ؟

به بعضی از دانشجویان اطلاع دادم اما به همه نه،چون نمی خواستم حالت تفاخر پیدا کند.به دانشجوها سفارش کردم در نبودِ من کارها را انجام دهند و در طول سفر قطعا یادشان هستم.خیلی امیدوارم که سفر حج بتواند در سبک زندگی ام و در آرامشی که به دانشجوها می توانم بدهم تاثیر بگذارد و برای دانشگاه و آنها ارمغان معنوی بیاورم.

گاهی حس می کنم سفر حج در این سن برایم زود باشد و چون جوانم فکر می کنم نگه داشتن اثرات سفر کار سختی است و ان شاءالله باید لطف و کمک حضرت حق همراهمان باشد که بتوانیم خودمان را پس از سفر از گناهان حفظ کنیم و اگر اثر مثبتی گرفتیم بتوانیم آن را به بقیه منتقل کنیم.

چون سابقه تشرف به عمره دارید از سوال اولین دیدار مدینه، بقیع و کعبه می گذرم و به عرفات می رسم ،اگر در عرفات بخواهید با امام زمان(عج) صحبت کنید به ایشان چه می گوئید؟

خیلی سوال سختی بود! بعضی اوقات آدم دچار لکنت می شود! اولین بار که چشمم به خانه کعبه افتاد فکر نمی کردم خانه کعبه اینقدر بزرگ و قشنگ باشد! تجسمی از عرفات ندارم و اینکه چه فضایی در انتظار من است، ولی با نقل قول هایی که شنیدم حس می کنم یک جای خاص است که نگاه آدم را به همه چیز متفاوت می کند .یکی از اساتید که از ایشان حلالیت می گرفتم گفت همه چیزهایی که آنجا می بینی، حس می کنی و در موقعیت جغرافیایی و زمانی که در آن قرار می گیری حس و حال دیگری دارد، هر چیزی را دور و برت نگاه می کنی گویی با چشم دیگری به آن نگاه می کنی!

در مورد رابطه با امام زمان(عج) می دانم که حج سفر خاصی است و آمادگی که حس می کنم ندارم از همین جنس است! به خاطر همین گفتم سوال سختی پرسیدید .در یادداشت هایم یک ماه قبل که دیگر باورم شد حقیقتا قرار است حج بروم، بزرگترین چیزی که برای کسب آمادگی برای خودم نوشتم تلاش برای ارتباط گرفتن با امام زمان (عج) بود، هنوز دارم به این سوال فکر می کنم و جوابی برایش ندارم! اگر توفیق شود و آنجا حال معنوی دست دهد خود خداوند مسیر و جهت را نشان می دهد! حس می کنم در این سفر انسان باید خودش را از برنامه های قبلی رها کند و این خودِ میزبان است که برنامه مجلس را چیده و شما صرفا باید آماده باشید تا آن چیزی که نصیبتان می کنند و جلویتان قرار می دهند را به بهترین نحو بتوانید استفاده کنید .