زیارت امام رضا علیه السلام در ایام و اوقاتی كه مخصوص به آن حضرت می باشد، فضیلت بی شماری دارد. به ویژه در ماه رجب، ششم ماه رمضان و بیست و سوم و بیست و پنجم ذی القعده.

سید بن طاووس كه خود عاشق علی بن موسی الرضا بود می گوید: به راستی زیارت مولایمان رضا در روز بیست و سوم ذی القعده از دور و نزدیك مستحب می باشد.

امام علی النقی علیه السلام: هر كس كه از خدا حاجتی دارد، قبر جدم امام رضا علیه السلام را در حالی كه غسل كرده است زیارت كند. سپس در بالای سر آن حضرت دو ركعت نماز گزارد و در قنوت نماز، حاجت خود را از خدا بخواهد. به راستی كه خدای تعالی او را حاجت روا خواهد نمود، مگر آنكه آنچه از خدا می‌طلبد برای انجام گناهی بوده و یا خواسته‌اش دوری گزیدن از ارحام خود باشد.
قبر آن حضرت باغی است از باغ‌های بهشت هیچ مؤمنی جدم را زیارت نمی‌كند مگر آنكه حق تعالی او را از گزند آتش جهنم رهایی بخشد و وارد بهشت گرداند. (1)



امام ما، حضرت رضا علیه السلام، با آن كلام شیوا همه را مبهوت خود كرد، تا آنكه فرمود: به خدا سوگند! هیچ یك از ما اهل بیت علیهم السلام از دنیا نمی‌رود مگر آنكه طعم شیرین شهادت را خواهد چشید. گفتیم:‌ یابن رسول الله! اگر چنین است كه می‌فرمایید، چه كسی شما را به شهادت خواهد رساند؟ فرمود: بدترین خلق خدا در زمان من آری! او مرا با زهر شهید می‌نماید در حالی كه دور از دیار و یاران خود هستم. سپس جسم مرا در سرزمین غربت و تنهایی دفن خواهند كرد.

آگاه باشید! هر كس مرا در آن دیار غربت زیارت كند، حق تعالی مزد صد هزار شهید و صد هزار صدیق و صد هزار حج‌گزار عمره به جا آورنده و صد هزار جهادگر را برای او بنویسد.و در زمره ما اهل بیت محشور گردد. و در جایگاه‌های بلند بهشت، همنشین ما باشد.(2)

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم:«ستدفن بضعه منی بخراسان ما زارها مکروب الا نفس الله کربته ولا مذنب الا غفر الله ذنوبه.»(3) پاره تن من در خراسان دفن خواهد شد، هیچ گرفتار و گنه‏کاری اورا زیارت نکند جز این که خداوند گرفتاری او را برطرف سازد وگناهانش را ببخشاید.



امام رضا علیه السلام:«ان لکل امام عهدا فی عنق اولیائه و شیعته و ان من تمام‏الوفاء بالعهد و حسن الاداء زیارة قبورهم. »(4) هر امام و رهبری، عهد و میثاقی بر پیروان و دوستدارانش دارد و همانا یکی از اعمالی که نمایانگر وفاداری و ادای میثاق است،زیارت آرامگاه آنان است.

امام رضا علیه السلام:«من زارنی علی بعد داری و مزاری اتیته یوم القیامه فی ثلاثة‏مواطن حتی اخلصه من اهوالها اذا تطایرت الکتب یمینا و شمالا وعند الصراط و عند المیزان.»(5) کسی که با دوری راه سرا و مزارم را زیارت کند، روز قیامت درسه جا [برای دستگیری] نزد او خواهم آمد و او را از بیم وگرفتاری آن موقفها رهایی خواهم بخشید: هنگامی که نامه‏ ها [ی‏اعمال] به راست و چپ پراکنده شود، نزد صراط و نزد میزان (هنگام سنجش اعمال).

امام رضا علیه السلام:«من زارنی و هو یعرف ما اوجب الله تعالی من حقی و طاعتی فاناو آبائی شفعائه یوم القیامة و من کنا شفعائه نجی.»(6) هر که مرا زیارت کند در حالی که حق و طاعت مرا که خدا بر او واجب کرده بشناسد، من و پدرانم در روز قیامت‏ شفیع او هستیم وهر که ما شفیع وی باشیم نجات یابد.

امام رضا علیه السلام:«انی ساقتل بالسم مظلوما فمن زارنی عارفا بحقی... غفر الله‏ما تقدم من ذنبه و ما تاخر.»(7) من به زودی مظلومانه با سم به قتل خواهم رسید. پس هر که باشناخت‏حق من زیارتم کند خداوند گناهان گذشته و آینده او را ببخشاید.

امام رضا علیه السلام:«... و هذه البقعة روضة من ریاض الجنة و مختلف الملائکة لا یزال‏فوج ینزل من السماء و فوج یصعد الی ان ینفخ فی الصور.»(8) این بارگاه بوستانی از بوستان‏های بهشت است، و محل آمد و شدفرشتگان آسمان، و همواره گروهی از ملائکه فرود می‏ آیند و گروهی‏ بالا می‏روند تا وقتی که در صور دمیده شود.



توصیه آیت الله بهجت برای زیارت امام رضا (ع)

زیارت شما قلبی باشد. در موقع ورود اذن دخول بخواهید، اگر حال داشتید به حرم بروید. هنگامی که از حضرت رضا(ع) اذن دخول می‌طلبید و می‌گویید: «أأدخل یا حجة الله: ای حجت خدا، آیا وارد شوم؟ » به قلبتان مراجعه کنید و ببینید آیا تحولی در آن به وجود آمده و تغییر یافته است یا نه؟ اگر تغییر حال در شما بود، حضرت(ع) به شما اجازه داده است. اذن دخول حضرت سیدالشهدا(ع) گریه است، اگر اشک آمد امام حسین(ع) اذن دخول داده‌اند و وارد شوید.

اگر حال داشتید به حرم وارد شوید. اگر هیچ تغییری در دل شما به وجود نیامد و دیدید حالتان مساعد نیست، بهتر است به کار مستحبی دیگری بپردازید. سه روز روزه بگیرید و غسل کنید و بعد به حرم بروید و دوباره از حضرت اجازه ورود بخواهید.

زیارت امام رضا(ع) از زیارت امام حسین(ع) بالاتر است، چرا که بسیاری از مسلمانان به زیارت امام حسین(ع) می‌روند. ولی فقط شیعیان اثنی‌عشری به زیارت حضرت امام رضا(ع) می‌آیند.


پی نوشت :

1. مفاتیح الجنان

2. برگرفته از منتهی الآمال

3. عیون اخبار الرضا، ج‏2، ص‏257.

4. بحار، ج‏100، ص‏116.

5. وسائل، ج‏10، ص‏433.

6. همان، ج‏5، ص‏436.

7. همان، ج‏10، ص‏438.

8. بحار، ج‏102، ص44‏