پانزده روز ضیافت را در این ماه طاعت، یک نفس دویده ایم تا در بشارت ولادت او، مژده عشق بشنویم و مژدگانی مهر بگیریم.
او که از اشراق مهربانیها طلوع کرده و در بستر بخشندگی، دامن گسترده است.
او که در اولین تصویر زمینی اش، تبسمی شیرین به آینه نگاه پدر و مادر هدیه داده است.
او که اولین نواده نبوت است و نخستین زاده امامت.
از نسل نور است و زاده خورشید، از تبار هدایت است و قافله سالار مهر و امید.
ماه دلآرای نیمه رمضان را، پانزده روز است به انتظار نشسته ایم و به کرامت و مهربانی اش محتاجیم!
چقدر این دستان زخم خورده، به دستگیری کریم اهلبیت محتاج است!
اگر تمام زندگی اش را چندین بار به نیازمندان بخشید و سفره های همدردی و کرامتش همواره گشوده بود، حالا که رمضان به نیمه رسیده و عطر سیب سرخ بهشتی، همه جا را فرا گرفته، حالا که از عطر میلاد کریم اهل بیت علیها السلام سرشاریم، دست های نیازمان را دراز می کنیم تا از شجره طیبه کرامت امام مجتبی علیهاالسلام ، میوه اجابت بچینیم.
حورا طوسی
پیوندها
وبلاگ
پرسش و پاسخ
