بارد چه؟خون !زكه؟ دیده،چه سان؟روز و شب!چرا؟ از غم،كدام غم؟غم سلطان كربلا! نامش چه بد؟حسین!ز نسل كه؟از على! مامش كه بود؟فاطمه!جدش كه؟مصطفى‏ چون شد؟شهید شد!به كجا؟دشت ماریه كى؟عاشر محرم!پنهان؟نه،بر ملا شب كشته شد؟نه،روز،چه هنگام؟وقت ظهر شد از گلو بریده سرش؟نى،نى،از قفا! سیراب كشته شد؟نه!كسى آبش نداد؟داد! كه؟شمر،از چه چشمه!از ...

مرا كه دانه اشك است دانه لازم نيست به ناله انس گرفتم ، ترانه لازم نيست ز اشك ديده به خاك خرابه بنوشم به طفل خانه به دوش ، آشيانه لازم نيست نشان آبله و سنگ و كعب نى كافى است دگر به لاله رويم نشانه لازم نيست به سنگ قبر من بى گناه بنويسيد اسير سلسله را تازيانه لازم نيست عدو بهانه گرفت و زد و به او گفتم بزن مرا كه يتيمم ، بهانه لازم ...

خوشا از دل نم اشکی فشاندن به آبی آتش دل را نشاندن خوشا زان عشقبازان یاد کردن زبان را زخمه فریاد کردن خوشا از نی، خوشا از سر سرودن خوشا نی نامه ای دیگر سرودن نوای نی نوایی آتشین است بگو از سر بگیرد، دلنشین است نوای نی، نوای بی نوایی است هوای ناله هایش، نینوایی است نوای نی دوای هر دل تنگ شفای خواب گُل، بیماری سنگ قلم، تصویر ...

اي آن كه در عزاي تو آدم گريسته از داغ تو پيمبر خاتم گريسته بر پاره هاي پيكرت اي كشتي نجات ارواح انبيا همه با هم گريسته زينب به قتلگاه و ره كوفه تابه شام با قامت شكسته در اين غم گريسته ترشد زمين ز اشك ملائك به سوگ تو در آسمان فرشته دمادم گريسته لب تشنه تا شهيد شدي بر لب فرات شط فرات و كوثر و زمزم گريسته اي شيعه خون ببار كه بر جسم بي ...